新秋未再旬,月露已浩然。
放翁一幅巾,与影俱翩僊。
飞桥挂澄溪,幽窦鸣细泉。
开岁才俛仰,已近摇落天。
殊方久滞留,感此岁月迁。
归来看青灯,悄怆不得眠。
革带频移纱帽宽,茶铛欲熟篆香残。
疏梅已报先春信,小雨初成十月寒。
身似野僧犹有发,门如村舍强名官。
鼠肝虫臂元无择,遇酒犹能罄一欢。
夜夜连枝帐,不复知惆怅。夜夜同心绮,亦复忘欢喜。
唯有梦梁州,追欢更解愁。匡床凉似水,初月澹如钩。
野夫痴坐独何事,屈指俄成三十三。盘欲颂椒惊蓟北,户当添梗忆江南。
流年渐旧真难挽,万事更新未拟谙。入眼只应云日在,可怜春色滞抽簪。
汝官今复罢,吾晚欲看谁。一棹沧江色,孤城落木时。
应门欢竞发,倒屣唤犹迟。青眼穷交甚,苍头夙嗜知。
岕茶云入筥,渚稻雪分匙。软剥迎霜栗,纤供裛露葵。
鹿寒红玉肪,鲂鲙白银丝。画烛双频换,清尊百不辞。
坐移难辨客,谈胜各相师。远漏寒声短,疏棂曙影窥。
凌兢追往事,飞动及新诗。天欲人才尽,身仍我辈私。
总无惭凤德,应不悔蛾眉。野服安群态,时名舍众疑。
酒徒殊未少,醉尉尔何为。老厌乾坤束,归凭日月欺。
浮云轻剑玦,返路有埙篪。好展求羊径,重为嵇吕期。
此生唯斗健,得句莫伤离。长揖苕溪畔,茫茫信所之。
缇帅不踏金吾门,子侯不爱平阳勋。丰城巷西买山色,日有山人来论文。
其北琳宫创先代,深林往往栖白云。道流颇类陆修静,有酒肯避陶徵君。
二侯飞骑四呼召,河朔故事君不闻。冰弦再鼓动秋气,银烛数行催夕曛。
老夫华发忝祭酒,醉客朱眼同参军。窗前系柳紫茸辔,砚底飞华白练裙。
黄冠手捧帝宸翰,彷佛五色烟絪缊。茂陵玉盌亦自出,乐通金印何足云。
桑田已解沧海变,华胥倘道糟丘分。明朝折简但致我,得醉何必皆同群。
秋浦木兰楫,青云鹓鹭行。时人归简要,循吏有辉光。
水镜元同澈,露桃难共芳。芙蓉池上客,谁不向王郎。
差池霜色鬓毛侵,三月移藩已滞淫。惜别故人分手泪,思归傲吏折腰心。
赪鱼下水犹堪溯,黄鹤摩天不易寻。回首莫论萍梗事,古来天地有浮沉。
噇饭何妨香积饭,无尘一任世间尘。通身是口通身眼,口眼何曾赚世人。
宿云送腊晓仍开,日动江光度竹来。
春到更晴谁不喜,时迁不道老相催。
山村敢惜身犹远,边地应怜战未回。
春鸟岂知人意绪,新声只欲劝衔杯。