南山石嵬嵬。
松柏何离离。
上枝拂青云。
中心十数围。
洛阳发中梁。
松树窃自悲。
斧锯截是松。
松树东西摧。
特作四轮车。
载至洛阳宫。
观者莫不叹。
问是何山材。
谁能刻镂此。
公输与鲁班。
被之用丹漆。
熏用苏合香。
本自南山松。
今为宫殿梁。
华阳巾鹤氅(chǎng)蹁(piān)跹(xiān),铁笛吹云,竹杖撑天。伴柳怪花妖,麟祥凤瑞,酒圣诗禅。不应举江湖状元,不思凡风月神仙。断简残编,翰(hàn)墨云烟,香满山川。
头戴华阳巾,身穿鸟羽裘,飘然而行。吹着响遏行云的铁笛,手握竹杖走遍天下。柳树鲜花作伴,善于饮酒、精于作诗的。不参加科举考试、做放浪江湖的高士,断绝尘思,做风月场中的神仙。残缺不全的书籍,挥墨成文,香满山川。
华阳巾:道士冠。鹤氅:用鸟羽做的长衣。铁笛吹云:铁笛的声音吹入云霄。铁笛:古时的一种笛,常为隐士所用。柳怪花妖:即柳树鲜花。酒圣诗禅:善于饮酒和精于作诗的人。诗禅:本指诗与道相合,一般泛指善于作诗的人。江湖状元:指不愿进取功名放浪江湖的隐士。断简残编:残缺不全的书籍。翰墨:即笔墨,这里指文章。
酒尽灯残夜二更,打窗风雪映空明。
驰来北马多骄气,歌到南风尽死声。
海外更无奇事报,国中惟有旅葵生。
不知冰冱何时了,一见梅花眼便清。
雨气净群绿,花香霏一庭。清瓯浮淡月,凉几卧繁星。
镫影独摇碧,虫声深隐青。明朝拟联骑,霁景眺江亭。
边庭多警急,羽檄未曾閒。从军出陇坂,驱马度关山。
关山恒晻霭,高峰白云外。遥望秦川水,千里长如带。
好勇自秦中,意气本豪雄。少年便习战,十四已从戎。
昔年经上郡,今岁出云中。辽水深难渡,榆关断未通。
折衔凌绝域,流蓬警未息。胡风朝夜起,平沙不相识。
兵法贵先声,军中自有程。逗遛皆赎罪,先登尽一城。
都护疲诏吏,将军擅发兵。平卢疑纵火,飞鸱畏犯营。
轻重一为虏,金刀何用盟。谁知出塞外,独有汉飞名。
儿童日报竹平安,新笋如何折一痕。
接住喜凭仙掌力,春风胡不长琅玕。
萧萧木落系兰舟,遥指君山似髻浮。孤雁一声天在水,斜阳千里客登楼。
鱼龙浪静沧江晚,橘柚霜寒白屋秋。生遇圣明全盛日,江湖廊庙两无忧。
彷佛东柯谷,云间鸡犬声。梳头忘日晏,濯足爱江清。
草径须频扫,茅堂苦未营。携壶惭父老,亦足慰吾情。
闽州胜概是南台,沙合相传有自来。一道三桥横渡处,分明平步揖天台。
访宇北山阿,卜居西野外。幼赏悦禽鱼,早性羡蓬艾。