学首求师久剑潭,岂缘枯朽预儒涵。
致知事业同归理,克己工夫判立谈。
未借老商颜笑一,已偕韩氏俗重三。
过庭若问论诗礼,应问从谁学指南。
浮世惟高忱,平生有敞裘。
江花中酒日,巴雨落帆秋。
老矣英雄事,愚哉盗贼谋。
啼猿长自在,一笑下沧洲。
贪夫宜徇财,烈士悔徇名。求财与市名,溪壑瘉不盈。
身存则蠖屈,言大为鲵鲸。先难后无获,岂为求非诚。
通辞既款款,卜兆见庚庚。自古有穷途,偏续阮步兵。
吞声求海曲,忍发惊人鸣。既来悔不去,将去悔此行。
我足不自裹,何当怨榛荆。乞米得握粟,施者等坻京。
非敢谢嗟来,幸不系死生。蔡子我同岁,长我为我兄。
喜我远方来,怜我侬且伧。赠我五百字,囊以诗为倾。
纂组审周密,揩击动噌訇。离人感吹笛,隅坐逢弹筝。
我今别子去,石田尚可耕。但恐荒所业,中夜犹怦怦。
饱暖失长策,咿唔留短檠。死豹终爱皮,过雁自有声。
戴天见北极,御风及东瀛。所苦不能饮,独醒非解酲。
偏同醉梦中,出话违世情。媚骨天靳我,嗫嚅事屏当。
虫鸟记翰螒,草{草草}识蓱苹。无能谈性道,操术难变更。
皂白何愦愦,眯色非使盲。轻重焉可欺,执权折厥衡。
生曾历灾难,分不当公卿。命蹇畴与造,人老成非精。
矜此七品官,远过万里程。为郎坐无资,废弃事易明。
方枘入圆凿,一纵交数横。为庸不受直,谓我心难平。
朔风扰客眠,触物徒鏦铮。焦卷忽得雨,岂有桑羊烹。
愆期负良媒,长愧蚩蚩氓。不尖逊古弼,所短殊晏婴。
俯仰道已拙,兀奡身终轻。临歧重太息,此愿将无成。
负气绝俗累,述穷学官清。一游误雁荡,三过别鹿城。
问子大荆道,惶恐与丁令。新潮浃水长,自与人送迎。
厌作海上沤,愿为幽谷莺,感子赠我言,我歌与子赓。
各有文字累,往复劳仆伻。未信五恨彭,且受三乐荣。
为贫固非病,筮困德在亨。明年傥相见,同餐秋菊英。
知有人家在,疏镫出远林。鱼龙腥夜市,烟水淡秋阴。
月是诗人魄,波淘壮士心。吾生齐得丧,何用叹华簪。
步登北邙坂,踟蹰聊写望。宛洛盛皇居,规模穷大壮。
三河分设险,两崤资巨防。飞观紫烟中,层台碧云上。
青槐夹驰道,迢迢修且旷。左右多第宅,参差居将相。
清晨谒帝返,车马相追访。胥徒各异流,文物纷殊状。
嚣尘暗天起,箫管从风飏.伊余孤且直,生平独沦丧。
山幽有桂丛,何为坐惆怅。
摩诃池上水风情。露零零。月华明。玉簟铢衣,清影照闲情。
一曲洞仙歌未阕,霜叶满,凤凰城。
醉魂轻举上青冥。閟仙扃。堕沧溟。散作秋香,无语话三生。
安得青莲同把酒,挥醉墨,问枯荣。
听琴旋蔡子,张罗避翟公。夕宿寒林上,朝飞空井中。
既并玄云曲,复变海鱼风。一报黄花惠,还游万岁宫。
凉生篱畔。风清庭院。听莎鸡、一声轻啭。咽露吟秋,却催起、眉峰愁案。
再休来、絮人肠断。
阶前频唤,床头低叹。这情怀、谁堪分辩。岁岁秋高,向金笼、十分雄健。
半闲堂、霜飞蛩怨。
烟明水净小洲围,间倚孤舟对落晖。细浪翻风鱼欲出,残云拥树鸟知归。
川原历历荞花秀,关塞萧萧客旅稀。生事不堪逢岁暮,且从江上学忘机。
满林黄叶鸟声稀,渡口微风拂客衣。十幅轻帆天外落,澄江如练一船归。