寒潮秋淰淰,落叶晚潇潇。借问停桡处,吴枫第几桥?
星依云渚(zhǔ)溅溅,露零玉液涓(juān)涓,宝砌(qì)哀兰剪剪。碧天如练,光摇北斗阑(lán)干。
空中的流星沿着银河闪动,有如浪花飞溅,露珠零落就像玉液涓涓。夜天里兰草虽已衰谢但还齐整如剪。碧蓝天空如绸练,波光摇动北斗星正横斜西天。
云渚:银河。溅溅:指急速奔流的流水声。零:落下。宝砌:同玉砌,指玉石砌成的台阶。剪剪:整齐的样子。阑干:纵横交错的样子。
王乔援我手,仙窟历崔巍。洞气冬偏燠,山花冷更开。
细泉惊雨落,怪石趁人来。上界乘云乐,还倾玉液杯。
树结寒阴鸟自啼,青楼闲琐板桥西。
纱窗色改粘蜗壳,绣户香销冷麝脐。
零雨残云春梦断,落花荒藓夕阳低。
芳名犹在风流尽,烟水年年绕旧堤。
维阳成礼乐,治定昔君临。充庭观树羽,之帝仰摐金。
既因钟石变,将随河海沈。湛露废还序,承风绝复寻。
衮章无旧迹,韶夏有馀音。泽竭英茎散,人遗忧思深。
悲来未减瑟,泪下正闻琴。讵似文侯睡,聊同微子吟。
钟奏殊南北,商声异古今。独有延州听,应知亡国音。
远役罗施国,山程匝月余。去原同海角,归亦渺天涯。
白板双书笈,青油一幰车。新烟林薄外,开遍刺桐花。
小筑茅斋芟绿芜,莳花垒石足清娱。当窗杨柳为屏障,绕屋溪山即画图。
旧设药阑添鸭脚,新栽湘竹隐虾须。幽闲地僻无余事,一卷《南华》对茗炉。
傅君隘流俗,举步追古人。古人去已远,斯道为荆榛。
出门抱高志,区区向谁陈?十年江海上,漂泊但一身。
念我德不孤,邂逅遂见亲。相知宁苦晚,不觉逾三春。
精微共探讨,议论发清新。谊合然诺重,途穷忧思频。
如何语离别,使我意酸辛。酸辛不在别,欲留我何贫。
闽水东赴海,楚山西入秦。春波正浩荡,谁能知其津?
前溪烟水路漫漫,长日郊居性所欢。
老去自知双鬓改,春归一任百花残。
闲窗寂寂晴丝绕,高树阴阴鸟梦寒。
学《易》由来谙物理,惯将消息静中看。
血染红颜竟不还,荒坟何处土花斑。将军跋扈无人说,只把风流怨玉环。