稍喜川原豁,遥看草树明。
恶滩犹梦怖,平地始身轻。
场圃收遗秉,沟塍劝早耕。
得归万事好,漂泊岂人情。
为别岁云莫,相见良未繇。闻君抱新恙,使我增离忧。
悲风鸣四野,雨雪正飕飗。如何山阴道,亦有访戴舟。
闲居讶空谷,寂寞谁与投。卧听云中鹤,禽鸟有匹俦。
知音古昔少,伥焉何所求。思君不能寐,起坐弹吴钩。
安得往从之,握手欢相酬。泠然挹清论,庶几无悔尤。
龙驾有驰策。
日御不停阴。
星钥亟回变。
气化坐盈侵。
寒光稍眇眇。
秋塞日沉沉。
高窗仄余火。
倾河驾腾参。
飚风折暮草。
惊萚霣层林。
时云霭空远。
渊水结清深。
奔枢岂易纽。
珠庭不可临。
怀仁每多意。
履顺孰能禁。
露清一唯促。
缓志且移心。
哀歌步梁甫。
叹绝有遗音。
长川几处树青青,孤驿危楼对翠屏。
一自上皇惆怅后,至今来往马蹄腥。
西塞山前水似蓝,乱云如絮满澄潭。孤峰渐映湓城北,
片月斜生梦泽南。爨动晓烟烹紫蕨,露和香蒂摘黄柑。
他年却棹扁舟去,终傍芦花结一庵。
广武原西北,华夷此浩然。地盘山入海,河绕国连天。
远树千门邑,高樯万里船。乡心日云暮,犹在楚城边。
花最盛。西湖曾泛烟艇。闹红深处小秦筝,断桥夜饮。鸳鸯水宿不知寒,如今翻被惊醒。那时事、都倦省。阑干来此闲凭。是谁分得半边机云,恍疑昼锦。想当飞燕皱裙时,舞盘微堕珠粉。软波不翦素练净。碧盈盈、移下秋影。醉里玉书难认。且脱巾露发,飘然乘兴。一叶浮香天风冷。
直城朱户相逦连,九逵丹毂声阗阗。春官自有花源赏,
终日南山当目前。晨摇玉佩趋温室,莫入竹溪疑洞天。
烟销雨过看不足,晴翠鲜飙逗深谷。独谣一曲泛流霞,
闲对千竿连净绿。萦回疏凿随胜地,石磴岩扉光景异。
虚斋寂寂清籁吟,幽涧纷纷杂英坠。家承麟趾贵,
剑有龙泉赐,上奉明时事无事。人间方外兴偏多,
能以簪缨狎薜萝。常通内学青莲偈,更奏新声白雪歌。
风入松,云归栋,鸿飞灭处犹目送。蝶舞闲时梦忽成,
兰台有客叙交情,返照中林曳履声。直为君恩催造膝,
东方辨色谒承明。
蒲生广湖边。
托身洪波侧。
春露惠我泽。
秋霜缛我色。
根叶从风浪。
常恐不永植。
摄生各有命。
岂云智与力。
安得游云上。
与尔同羽翼。
前日使君佩铜鱼,雅望已合升华涂。一遭黯黮诚非辜,人为叹愤我若无。
夷州已非人所居,况复筦库治赢馀。幸及瓜时笑还都,襟怀落落真丈夫。