花发烟晴春事宜,风和日暖迥春姿。百年事业惟杯酒,四海烟尘何所之。
帘户静应通乳燕,幽怀不负采芳期。白沙翠竹青蓑里,一曲沧浪有所思。
幽栖日觉喧纷远,独坐随忘世上名。把酒看山了何事,芃兰丛菊时争清。
乾坤宿业诗书在,日月无心节序更。尤事蹉跎尘雾里,百年杖锡慰深情。
凭高试一望,历历见分野。斯人各有营,谁是悠悠者。
水与晴光净,天连野雾长。吟诗秋叶落,眺远惜年芳。
云园开卧席,居然古人情。拙讷刊时好,伊游获此身。
浮生速流电,日月忽多更。泽世功弗及,虚名难为荣。
杳杳秋云静,绵绵幽思清。冥心对萝月,孤洁励精诚。
所贵山岳重,所贱微埃轻。高餐明霞光,俯采芳菊英。
散帙娱春冬,行歌迷所营。息驾归閒业,栖迟慰百龄。
郭外轻阴爽气多,风光谷雨近清和。新林遥指花宫出,旧侣曾陪竹院过。
一路野芳红似锦,几湾春水碧于罗。到门啼鸟浑相识,遗墨空房涕欲沱。
秦淮新月待君过,娄水凉风送客多。燕子涛声秋澒洞,伞山晴色晓嵯峨。
诗名入社高珠玉,乐事当筵艳绮罗。桂白萸红期又近,巷无饮酒欲如何。
定香桥畔青烟路,落日故人从此来。和墨寄君山雨后,为侬遥傍冷泉开。
我爱燕子矶,怪石吞江势。昔与伯子偕,蹇驴冲晓至。
出山月隐林,到门松映寺。陟巅揽萧旷,寻径造幽袐。
崩岩讶天开,飞阁疑鬼峙。兹游屡入梦,蹉跎杳难继。
犹忆风雨过,江急布帆驶。丹壁照眼来,突兀使我醉。
推篷一绝叫,咫尺不得济。君行到白门,胜地誇此最。
矶下有洞天,王李曾小憩。相与歌蜀道,江声不敢沸。
君其往酬之,为我通此意。
正官桥柳润,候馆梅开,暮云凄冽。泽国春归,是烧灯时节。吹绽红蕖,挽低星斗,共水光澄澈。霜瓦楼台,参差似与,蓬壶相接。千骑遨游,万家嬉笑,帘卷东风,弄妆成列。慢舞尊前,看轻盈回雪。来岁今宵,舜韶声里,对六鳌双阙。凤检飞来,玉骢去踏,青门华月。