世事如海沙,巧历不能数。
身居忧患中,殆若堕阱虎;又如住败屋,岌岌日撑拄,中夜风雨至,摧压固其所。
孰能知其然?徙义以为主。
要于一念间,不敢欺仰俯。
兢兢日三省,宁可自莽卤?君看昔先师,乃媿不若禹。
枯蓬万里寄飘风,晚落江头号放翁。
冉冉流年秋镜里,悠悠残梦晓笳中。
扫除药裹病良已,弃置酒杯愁自空。
闲处固应容老子,卧看年少起新丰。
昨解鱼符已径归,偶随尺一起柴扉。
蹔留已媿黔吾突,久住空令缁客衣。
外物纷纷何足问,故人眷眷莫相违。
从今再见应无日,长与沙鸥共钓矶。
江平无风面如镜,日午楼船帆影正。
忽看千尺涌涛头,颇动老子乘桴兴。
涛头汹汹雷山倾,江流却作镜面平。
向来壮观虽一快,不如帆映青山行。
嗟余往来不知数,惯见买符官发渡。
云根小筑幸可归,勿为浮名老行路。
斯世元知少赏音,道存何恨死山林。
半生去国风埃面,一片忧时铁石心。
闲看断云成小立,偶穿修竹得幽寻。
故人已到梁州未?尺纸东来抵万金。
漫道江南倚寺楼,岂如烟雨弄扁舟。
并刀不翦清愁断,楚练难縻白日留。
湖上采菰甘似蜜,街头买酒滑如油。
金丹九转何时毕?且对梅花一醉休。
前日作雪风败之,今日浓雪雪复作。
一寒未暇自为计,宿麦悬知天已诺。
灞桥策驴愁露手,新丰买酒聊软脚。
胸中正著九云梦,廊庙何加一丘壑?上书陈事固可笑,服药求仙亦成错。
不如醉踏一剑腾风云,跨海东谒青童君。
萧寺久不到,偶来幽兴长。
螘穿珠九曲,蜂酿蜜千房。
雨过山横翠,霜新橘弄黄。
年衰道不进,珍重一炉香。
楠瘿作尊容斗许,拥肿轮囷元媚妩;肯从放翁来住山,谁云置身不得所?山房寂寞久不饮,作意欲就梅花语。
我病鲜欢花更甚,日暮凄凉泣残雨。
人生万事云茫茫,一醉常恐俗物妨,正须仙人冰雪肤,来伴老子铁石肠。
花前起舞花底卧,花影渐东山月堕。
瘿尊未竭狂未休,笑起题诗识吾过。
忍病停朝药,捐书省夜灯。
都门下第客,山寺退居僧。
天每临幽隐,人何与废兴?能轻马千驷,肯慕稷三升!