五老峰深近远迷,六朝灯在色空倪。林僧索我庐山句,不尽游踪未敢题。
万木彫零独有松,雪霜风里几春冬。须知受变方成物,直上云霄舞翠龙。
今日冠春春十分,画图深处著侬身。
纷纷扑面狂蜂蝶,错认閒人作主人。
托迹红尘不染尘,径梅溪竹共精神。
字真正逼张居士,禅味曾参印上人。
声色素轻非为老,须眉虽皓却如新。
儿孙须得文章力,富贵丛中一寿椿。
长安出佳丽,宛洛多名姝。游戏芳春日,踏青岐路隅。
银环约素手,玉佩飘华裾。丹霞错绮袖,惠风扬罗襦。
悬腰灿火齐,充耳大秦珠。珊瑚间四体,宝钗直万馀。
扬音若蕙兰,吹气胜芙蕖。吴姬亮非偶,卫女焉得如。
众观共叹息,日暮罗长衢。居者为忘飧,行者各踟蹰。
何来少年辈,三五乘骊驹。倾城睹明艳,荡思欲忘躯。
岂无千金聘,谐此百岁娱。畴为伯鸾匹,偃蹇宁独居。
寄声侠游子,相望徒区区。
李将军,虬髯戟列横秋冥。当关壁立万夫勇,扫空大漠无王庭。
一朝谢事东海上,皓首华颠气逾王。醉归叱咤灞陵尉,长揖嫖姚不相让。
欲将雄剑卖黄金,却把琵琶弹素心。凄清激烈风雨过,高楼五月如山阴。
君不见贺怀智,石槽铁拨云雷气。唐家供奉推第一,青史流传誇绝艺。
君不见康昆崙,指下鏦铮捷有神。玉盘骊珠千百转,春冰拆裂河流浑。
将军岳岳起当代,手挈二子成三人。即今狼居尽款塞,九边铁骑閒黄云。
明妃奉帚长信殿,娥眉不踏燕山尘。山西老将亦无用,金甲苔生土花重。
笳声寂静刁斗寒,但把琵琶学三弄。华堂秋空月满楹,朱弦翠幕流明星。
觞行乐奏豪兴发,快剑长戟纷争鸣。为君慷慨弹入塞,莫作琵琶亭下听。
日吉时良,嘉宾满堂。星河在天,蟋蟀在房。
欢娱易终,白发苦蚤。金罍玉尊,长夜倾倒。
舞袖纷纭,兰膏载焚。卫女齐姜,左右如云。
有美一人,稚齿倩盼。携手同车,光华粲粲。
翩若游龙,遨嬉八埏。荡意平心,永宅大年。
晨起雨间雪,晚行风送晴。
梅残冰玉瘦,林远画图呈。
贾客嗟长路,农夫乐早耕。
余怀独无累,徒倚待诗成。
谷朗岩开见佛灯,云遮雾掩碧层层。
青山得意看流水,白鹿归来失旧僧。
行行重行行,我有千里适。
亲交爱此别,劝我善眠食。
惟君好怀抱,高义动颜色。
赠子青琅玕,结以永弗谖。
拭目仰盛德,洗心承妙言。
子道甚易行,易行乃难忘。
虚名织女星,不能成文章。
微君好古学,尚谁发予狂。
事亲见不足,择友知无方。
大圣急先务,君其爱穨光。
外将周物情,中不敦己道。
以客从主人,辨之苦不早。
行身居言前,悟理在意表。
苟能领斯会,大自足诸小。
勿念一朝患,勿忘终身忧。
忠诚照屋漏,万物将自求。
此道不予欺,实吾闻之丘。
群居行小慧,宴笑奉樽俎。
益友来在门,疏拙不见取。
谁不闻此风,去君鸿鹄举。