春从邹律动,近得破愁颜。心事孤灯下,年光万死间。
赋成馀白发,身在有青山。共尔烟霞约,飘然去不还。
柳翠芦尤碧,枫殷蓼更红。金波连夕照,玉浪起秋风。
霄汉双飞鸟,波澜一钓篷。江湖如许景,总合付诗翁。
此身俱是客,何处合为乡。雨后春山好,天晴昼日长。
三年穰下郡,一信赭陂阳。鸿雁非中泽,鸤鸠祇在桑。
游从邂逅值王孙,万事无穷寄一真。倾盖异时心似旧,望尘今日味如新。
清风遂别江山晓,润泽空馀草木春。欲寄赠言终少取,独为瞻慕共斯民。
古道久沦丧,世涂堪痛哭。
鸾凤尽收声。豺虎方择肉。
君从东方来,求我山北谷。
君容一何臞,我发日已秃。
衰残两如此,宁不感心目。
又还别我去,后期难重卜。
握手临路岐,赠言以为祝。
一祝宜强饭,二祝宜避俗。
海上莲花国,初从太守招。
衣传方石偈,舟泊丈亭潮。
渔子应焚簄,鲛人拟献绡。
他时思旧社,无奈寄书遥。
烟生浦欲无,日莫潮初落。
客帆何处来,又近垂杨泊。
日夕将天兵,闻已度淮水。黎庶仰虹霓,雨雪何不止。
北军利高亢,值此非所喜。行师有纪律,日须五十里。
南风吹铁衣,却走泥没趾。锈涩剑锋回,塺疏弓力弛。
况不便舟船,经涉殊未已。指日布阳春,顽阴悉飘委。
怀才难自住,此去亦如僧。何处西风夜,孤吟旅舍灯。
路沿湘树叠,山入楚云层。若有东来札,归鸿亦可凭。
天台衡岳旧曾寻,闲忆留题白石林。岁月已残衰飒鬓,
风骚犹壮寂寥心。缑山碧树遮藏密,丹穴红霞掩映深。
争得相逢一携手,拂衣同去听玄音。