溪上先人之敝庐,南山秀色照庭除。何时共买扁舟去,看钓寒波缩项鱼。
芝泥初熟诏书成,红药翻阶书景清。
屋尾生烟宫漏水,时闻幽鸟自呼名。
铜盘蕙草起青烟,斗帐香囊四角悬。
沈约愁多徒自瘦,相如意密有谁传。
金塘雨过犹疑梦,翠袖风回祇恐仙。
日上秦楼休寄咏,东方千骑拥辎軿。
豫章南国一都会,夕拜东臺最上流。
捧诏暂辞青锁闼,携家便泛木兰舟。
褰帷听讼民谣洽,解榻延宾主礼优。
祇恐徵黄在朝暮,西山灵药未容求。
春云漠漠水平湖,掉尾扬鬐羡尔鱼。自笑山林双目短,不知江海万形殊。
桃花浦口钩虚掷,芦叶矶边网自疏。岁久只愁头角异,风雷相送上天衢。
绿鬓云鬟红玉颊,日日溪头弄舟楫。采莲采叶复采花,莲花莲叶何稠叠。
万里关山君别妾。试问相思路几重,数尽莲花数莲叶。
一兴微尘念,横有朝露身。如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。洗心讵悬解,悟道正迷津。
因爱果生病,从贪始觉贫。色声非彼妄,浮幻即吾真。
四达竟何遣,万殊安可尘。胡生但高枕,寂寞与谁邻。
战胜不谋食,理齐甘负薪。予若未始异,讵论疏与亲。
浮空徒漫漫,泛有定悠悠。无乘及乘者,所谓智人舟。
讵舍贫病域,不疲生死流。无烦君喻马,任以我为牛。
植福祠迦叶,求仁笑孔丘。何津不鼓棹,何路不摧輈.
念此闻思者,胡为多阻修。空虚花聚散,烦恼树稀稠。
灭相成无记,生心坐有求。降吴复归蜀,不到莫相尤。
亭徼逢秋雕羽轻,良家六郡试雄兵。一年天险卢龙塞,万炬星飞翼虎营。
清笳乍歇闻鸣镝,突骑才回见伏旌。有道四夷方设守,年年长此护神京。
故园今夕是元宵,独向蛮村坐寂寥。
赖有遗经堪作伴,喜无车马过相邀。
春还草阁梅先动,月满虚庭雪未消。
堂上花灯诸第集,重闱应念一身遥。
去年今日卧燕台,铜鼓中宵隐地雷。
月傍苑楼灯影暗,风传阁道马蹄回。
炎荒万里频回首,羌笛三更谩自哀。
尚忆先朝多乐事,孝皇曾为两宫开。
紫垣疏舍拂霄霓,官烛台衾夜境凄。
况是颜生无饮分,小斋应免醉如泥。