首夏清和叶舜薰,梯楼还得共论文。沈珠浦上鹏风起,越井冈前雁趐分。
三径逢迎多散客,一时交谊总怜君。笼鹅旧帖传青李,辟蠹残编拂绿芸。
白社比来增气色,潢池今喜息妖氛。宾筵倒屣迎王粲,海峤题书似陆云。
蒲俎自应殊臭味,荼枪还欲斗奇芬。巡檐淅沥诗初就,下箸稀疏酒半醺。
行旅莫深流落感,竹西词客本同群。
淡烟寒水野桥边,风景依依似腊前。远道荒凉迟驿使,空山摇落见流年。
凭阑东阁春当座,载酒西湖月满船。羌笛何须怨三弄,青青如豆更堪怜。
玄冥也自不落莫,探借春风红树枝。
姑射身全映霞佩,寿阳妆误眯臙脂。
长於山杏鸡为弟,配又江梅合作妃。
满面发红缘底事,如逢宋玉莫相窥。
书几残灯在,房栊清夜徂。高鸿叫云冷,明月照人孤。
银箭遥传漏,红金不到炉。拥衾才瞑目,飞梦满江湖。
九曲羊肠路,千层剑戟山。行钩藤蔓刺,坐印石花斑。
树发三春暮,云归万壑闲。相陪林下屐,虽倦不知还。
田中耒声歇,烟火西林起。
独立候归人,柴门夕阳里。
泽国花成县,高秋桂作丛。具区千万顷,皓月一孤蓬。
乍可留山简,仍堪迟庾公。渚光摇薄雾,波响逐回风。
世界虚无里,人生泡影中。圆时非有相,明处尽皆空。
云澹澄如练,星疏炯若瞳。峰真为缥缈,树已近冥濛。
禹迹应非远,秦馀俨在东。菰犹飘露白,枫欲候霜红。
不暗心疑曙,无边目岂穷。山阴今夜似,彭泽几人同。
郢唱全飞雪,雄谈半走虹。商家欣有说,吴下惜无蒙。
岂是悲笼鸟,俱为羡远鸿。萍浮犹聚散,金石此情衷。
往年同入洛,此日各监州。惯见浮云改,相思野水流。
有书将远意,何处话新愁。莫为痴儿事,乾萤满案头。
骢马台前一片石,千载犹含郁林色。当时玉度凛归舟,此日高风播南国。
世人作官多好金,青凫白撰无厌心。君不见子孙转眼即销尽,能如此石留于今。
琼巘盘雄国,青山出上州。未睹巴成字,初逢锦作流。
注峡将云下,回峰抱月留。使君栖宅兴,芳藻接毛刘。