恋帝里,金谷园林,平康巷陌,触处繁华,连日疏狂,未尝轻负,寸心双眼。况佳人、尽天外行云,掌上飞燕。向玳筵、一一皆妙选。长是因酒沈迷,被花萦绊。更可惜、淑景亭台,暑天枕簟。霜月夜凉,雪霰朝飞,一岁风光,尽堪随分,俊游清宴。算浮生事,瞬息光阴,锱铢名宦。正欢笑,试恁暂时分散。却是恨雨愁云,地遥天远。
暮景尔萧尔霁。
云淡天高风细。
正月华如水。
金波银汉,潋滟无际。
冷浸书帷梦断,欲披衣重起。
临轩砌。
素光遥指。
因念翠蛾,香隔音尘何处,相望同千里。
尽凝睇。厌厌无寐。
渐晓雕阑独倚。
荒林居更僻,闇谷路才分。灯影依青嶂,鸡声入白云。
衡门和月掩,流水隔溪闻。傍舍人相语,乘凉已出耘。
秋树连云日色残,晚风初定绿波閒。方壶老去空能画,不见长江雨后山。
黄卷无端作睡媒,火云万朵郁崔嵬。
暑如酷吏何当去,薰自重华知几来。
脚踏层冰思远壑,手遮赤日厌飞埃。
披襟坐石不能夜,忽听南山起怒雷。
柳花衮雪春冥冥,溪风一夜吹为萍。
萍随风去渺流水,人生无根亦如此。
故山入梦草芊芊,半窗疏雨寒食天。
晓来白发稀可数,多少朱颜化黄土。
高原冉冉青烟斜,麦饭洒松能几家。
子规叫残金粟暮,茧纸兰亭已飞去。
蜀魄声声诉绿阴,谁家门巷落花深。
游丝不系春晖住,愁绝天涯寸草心。
余子纷纷气可吞,青霄万里合孤骞。
藻芹池冷三年客,丝竹堂高几世孙。
前辈修名似山斗,斯文清气在乾坤。
故人要路如相问,为说苍苔独闭门。
闻君有奇气,千岩在胸中。
岁晚携甘旨,归以献乃翁。
乃翁松柏姿,深村侣樵农。
风尘了不识,七十颜如童。
举桉各华发,抱孙戏花丛。
境闲意易足,食淡神常丰。
乃知世纲外,宇宙皆空同。
仰山千岁酒,采袖围春风。
歌扇风流忆旧家,一丘落月几啼鸦。
芳魂不肯为黄土,犹幻燕支半树花。