好物足艰难,都来数日间。
既为风搅挠,又被雨摧残。
富贵醉初醒,神仙梦乍还。
游人不知止,依旧倚朱栏。
今代圜丘地,天开壮丽区。神祗二后配,礼乐百王殊。
制作由皇祖,仪章藉老儒。万灵钦受纪,七圣亶承图。
柴望兼虞典,登封略汉模。巍基错采绘,法象备堪舆。
丹户乾坤辟,雕墙海岳扶。瑶坛上星斗,琳观俯虚无。
辅弼朝玄座,勾陈卫紫枢。风含浴殿暖,云袅露盘孤。
好畤瞻春祀,嵩高听夜呼。公侯守禁禦,虎旅发金吾。
玉辇临牺宰,珍馐走膳夫。庙县镛鼓列,庭舞羽千趋。
俎豆联周簋,圭璋饰夏瑚。祠官足锦绣,道士住蓬壶。
泽草三花绽,宫霞五色敷。时时聆磬管,郁郁锁松梧。
日月藏金匮,龟龙秘赤符。祈天洪洛诰,渡海斥秦诬。
杜甫唐三礼,班生汉两都。侍臣从此赋,千载颂文谟。
清凉国里列仙儒,坐拥溪山画不如。黄卷上堂朝日后,青衿分閤晚灯初。
晴岚捲翠遥侵户,瀑水分光欲浸裾。便欲从君寻九曲,隐屏仙掌更萦纡。
君处世兮清穆,忽捐佩兮何促。风尘灏洞兮不可以久游,返予驾兮初服。
既不理兮多口,复无意兮横目。思清流兮濯缨,惧迷阳兮伤足。
杨何心兮歧泣,阮何见兮途哭。揽桂兮崇冈,搴兰兮幽谷。
慕鲁连兮辞侯,钦介推兮逃禄。君不留兮奈何,拊黄鹄兮高歌。
欲从君兮未得,徒怅望兮岩阿。
羌独处兮无与,君惠顾兮为侣。佩珊瑚兮脱赠,衣飘飘兮霞举。
君胡为兮空山,捐富贵兮早还。日黯黯兮将愁,暮君之行兮渺难攀。
朝饮牛兮涧底,夕挂瓢兮松间。悦白云兮高岭,弄明月兮澄湾。
蹇予步兮夷犹,隔千里兮沧洲。望山中兮不见,思公子兮多怀忧。
送别江头日欲沉,落湳风急鸟归林。秋云恰似人情薄,秋水还同客恨深。
云间一青鸟,口衔红锦笺。遥遥度北极,飞去玉皇前。
之子怀明德,养翮八九年。大试调羹手,持向紫微垣。
昨宵帝座明,光芒烛中天。瞻望广寒宫,姮娥正娟娟。
白鹿山人白眼多,胸中垒磈柰君何。昨宵梦语阳明月,又共天台月底歌。
天行一息已万里,日月违天如右旋。试问惜阴分寸者,何如息息与存存。
白云飞也自寻常,不道青山不久长。看尽云飞天阙迥,清空一碧映潇湘。