溪山雪月两佳哉,宾主谈锋夜转雷。
犹言不见戴安道,为问适従何处来。
昔日双鸦照浅眉,如今婀娜绿云垂。
蓬莱老守明朝去,肠断帘间綷縩时。
展开阅读全文
南行渡关山,沙水清练练。
行人已愁绝,日暮集微霰。
殷勤小梅花,仿佛吴姬面。
暗香随我去,回首惊千片。
至今开画图,老眼凄欲泫。
幽怀不可写,归梦君家倩。
自过鬼门关外天,命同人鮓瓮头船。
北人堕泪南人笑,青嶂无梯闻杜鹃。
东风嫋嫋泛崇光,香雾空蒙月转廊。
只恐夜深花睡去,故烧高烛照红妆。
轻肌弱骨散幽葩,真是青裙两髻丫。
便有佳名配黄菊,应缘霜后苦无花。
鸣鸠乳燕寂无声,日射西窗泼眼明。
午醉醒来无一事,只将春睡赏春晴。
银花凿落从君劝,金屑琵琶为我弹。
不独送春兼送老,更尝一着更听看。
君问西州城下事,醉中叠纸为君书。嵌空石面标罗刹,
压捺潮头敌子胥。神鬼曾鞭犹不动,波涛虽打欲何如。
谁知太守心相似,抵滞坚顽两有馀。
龙门涧下濯尘缨,拟作闲人过此生。
筋力不将诸处用,登山临水咏诗行。