碧瓦衔珠树,红轮结绮寮。无双汉殿鬓,第一楚宫腰。
雾唾香难尽,珠啼冷易销。歌从雍门学,酒是蜀城烧。
柳暗将翻巷,荷欹正抱桥。钿辕开道入,金管隔邻调。
梦到飞魂急,书成即席遥。河流冲柱转,海沫近槎飘。
吴市蠀蛦甲,巴賨翡翠翘。他时未知意,重叠赠娇饶。
玄武开新苑,龙舟宴幸频。渚莲参法驾,沙鸟犯句陈。
寿献金茎露,歌翻玉树尘。夜来江令醉,别诏宿临春。
来看南枝与北枝,溪头立雪思离离。逢人若问调羹事,须待青青着子时。
温诏封芝出帝居,秘曹星秩示优除。
舜庭已茂三年绩,魏谤初销一箧书。
丹地拾遗思汲黯,中宸批草待相如。
前期雀厦无因恋,归从清尘六尺舆。
黄绶荣新牒,华颠惜美材。
越心枝上远,羌思笛中来。
烽烬和星落,刀环伴月开。
寄言栖棘地,鸾翮少徘徊。
天极三元会,星精五福游。
神光来集夜,邦祝此迎秋。
导献森威节,严真默翠帱。
醴觞琼借液,牲俎麵为羞。
蕊简空歌续,金支宝焰流。
宰衣纷曳绣,仙{左衤右属}俨居楼。
降格云颓席,归欢电翼辀。
种祠知汉德,时介万灵休。
晓陌千槐落,严扉万盖留。
浮云低观阙,残漏急章溝。
斗柄遥临殿,参旗侧映楼。
如何轩上鹤,独忆海天秋。
太宇星津曲,灵葩帝囿中。
丹房忽三出,宝艳更双融。
采绚仙囊露,香翻沛筑风。
柔祇宁爱宝,元化自为工。
草让中唐瑞,兰嗤下畹丛。
甘泉宸象洽,无独赋青葱。
翻经兴尽捲书帷,独上江楼送落晖。人迹已随云影断,傍檐嘉月冷侵衣。
自来古战场,多在长城南,少在长城北。茫茫白骨甸,如何直接黄龙碛。
或云自从汉武开西域,耗折十万众,博得善马数十匹。
奋军势务鏖击往来谁,洗兵赤河水犹赤。终弃轮台地,其地于中国。
失之且何损,得之本无益。历计其所得,皆不偿所失。
虽下哀痛诏,追悔将何及。此是万万古,华夏覆车辙。
底事夤缘其轨迄季唐,竞喜边功好大矜英哲。明皇不虑渔阳厄,万里孤军征碎叶。
只轮曾不返,得无五情热。暴殄生灵涂草莽,忍徇虚名为盛烈。
君不见世间人心固结,是谓帝王真统业。君不闻四海内有美谈,至元天子平江南,何曾漂杵与溺骖。
圣人有金城,贵谋贱战,不战屈人兵。