吴儿越艳总垂髫,漫学青楼绾髻高。婉媚尽能歌宛转,不知谁是郑樱桃。
城西柳市酒家奴,笑问鹴裘典尽无。怪杀文君春有恙,桃花临牖代当垆。
春波漾群凫,戏斗每堪玩。宛转回翠吭,缡振文翰。
声兼江雨喧,影逐浦云乱。唼喋队初交,纷披势将散。
持敌忽同沉,呼俦更相唤。时陈水槛侧,或聚湖亭畔。
长鸣若贾勇,远奋如追窜。荷叶触俱翻,菱丝冒齐断。
鱼骇没中流,鸥惊起前岸。心逾陇雉骄,气压场鸡悍。
海客朝自驱,溪娃晚犹看。稍欲碍行舟,浑忘避流弹。
苦争应为食,幸胜非因算。微鸟昧全躯,临川独成叹。
人睡萧萧院落空,未秋愁已怯梧桐。
夜长犹幸西轩雨,一半听时在醉中。
曾经沧海难为水,
除却巫山不是云。
取次花丛懒回顾,
半缘修道半缘君。
小隐何年荻扁来,阳城湖畔草堂开。团蒲曲几凝香寝,町疃芳畦瘿石台。
雪满山阴王子至,日斜滁上醉翁回。铜瓶早漏春消息,欲取寒香入酒杯。
远怀罗閤老,爽气荡清旻。口伐摧邻垒,神交厚古人。
囊悭道尊贵,笔老意清新。前席咨询处,遥知鲠论陈。
将营剑甲气横秋,幕府衣冠坐运筹。天下义师同灭楚,蜀中帝胄已兴刘。
星轺将命来华省,锦诰覃恩遍列侯。归向辕门宣主德,满城欢意动貔貅。
化工出奇变,谁哉执其枢。山川气忽凝,浑浑一色敷。
大海起雪涛,宛在平地铺。烟耶果云耶,脚底万顷馀。
漠漠混浓淡,悠悠忘卷舒。缥渺亘林野,奄忽弥八区。
南北知几阡,东西几陌踰。谅无町畦隔,亩计安可拘。
身登太素上,清旷聊自娱。但见三两峰,顶露青芙蕖。
泊然脱世氛,喜与此物俱。或言近灵湫,疑是龙所嘘。
长飙生树杪,天地廓如初。
宋都为客喜还惊,无数霜天归雁横。
夜半钟声何太哑,由来石霣五无声。