春风转蕙披兰,高台曲榭中连。
经堂入奥张筵,秦筝赵瑟俱前。
鸣弦度曲双妍,轻奉纨袖衽。
宛若游龙翔鸾,翠盘金爵阑干。
呈能角技为欢,种种厌射更端。
眼看阳景西驰,高张兰烛承晖。
车倦马怠不辞,但歌不醉无归。
夜深坐促尊移,含悰送意向谁。
众中色授君知,愿言并蒂双栖。
恶闻易别轻离,伫立不胜彷徨。
独宿寤言难忘,何以报君明珰。
起视银河烂光,牛女咫尺相望。
终夜不成报章。
病起江湖复早春,黑头何愧此閒身。行歌白石嗟齐相,笑咏沧浪忆楚臣。
拄杖云中穿薜荔,鸣琴烟里坐松筠。溪边不必秋风起,自有鲂鱼色胜银。
丁福运,际昌期。歌太平,圣无为。坐明堂,奏咸池。酌醴泉,餐灵芝。
寿万年,天与齐。县谏鼓,燔刑书。微能录,小过除。
吏廉明,民安居。三年耕,必有一年之馀。绝争讼,无嗟吁。
新不间旧,愚不妒贤。人不习佞,朝不信谗。菑害不作,和气充然。
壮士服畴,陇却走马,以粪其田。不闻父哭子,道逢多华颠。
皇心大悦,日弹五弦。
不因钟子独知音,山水徒然托意深。千古高风招不返,伤心弗忍抚瑶琴。
芳时闻病目,几日卧斋房。有女能修药,多人为送方。
昼吟还不废,夜诵定相妨。每到看花处,思君讵可忘。
移家遂成隐,结屋涧东隈。野客分茶送,邻舟载鹤来。
云埋琴荐冷,风捲壁衣开。晚饷矶头饭,秋吟竹下杯。
余生慕幽赏,到此每迟回。
朔风吹沙昏,聚落风物蕃。
剧邑此寄治,零星数军屯。
奸狡纷雁鹜,生殖丰鸡豚。
猎子事兵仗,儒家扃荜门。
时闻读书声,句读失讨论。
小舟泊洲虚,入市市不喧。
何年弓戈戕,睹此惊心魂。
百里馀几户,谁肆科调繁。
邑令率以摄,凋瘵真难言。
俊佐觅幕檄,不洗部民冤。
气象日益靡,莅政几触藩。
野老采野果,倚篱喂病孙。
逢客乃靳吝,出语妄自尊。
细故起叱咤,徒御嗤蛮村。
失笑向此适,窒忿思倒樽。
云簇天冱寒,有酒无从温。
劳生愁万端,不语将虱扪。
深虞弱缆腐,浮寄芦荻根。
铜陵只隔江,起矴帆若奔。
既涉庸自悔,死生归乾坤。
穷通归造化,踪迹易参商。
自画新居样,谁传旧槀香。
寒沙埋虎坂,晚烧起龙冈。
相望风尘阔,愁怀不可量。
琴书湓浦担,风雪贵池船。
问酒临津醉,添衣入驿眠。
渔翁寒补网,邻女夜调弦。
何日齐山去,寻僧学说禅。
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。
白头宫监逢人说,庚子灾年秋七月。
六龙一去万马来,柏灵旧帅称魁桀。
红巾蚁附端郡王,擅杀德使董福祥。
愤兵入城恣淫掠,董逃不获池鱼殃。
瓦酋入据仪鸾座,凤城十家九家破。
武夫好色胜贪财,桂殿清秋少眠卧。
闻道平康有丽人,能操德语工德文。
状元紫诰曾相假,英后殊施并写真。
柏灵当日人争看,依稀记得芙蓉面。
隔越蓬山十二年,琼华岛畔邀相见。
隔水疑通银汉槎,催妆还用天山箭。
彩云此际泥秋衾,云雨巫山何处寻?
忽报将军亲折简,自来花下问青禽。
徐娘虽老犹风致,巧换西妆称人意。
百环螺髻满簪花,全匹鲛绡长拂地。
鸦娘催上七香车,豹尾银枪两行侍。
细马遥遵辇路来,袜罗果踏金莲至。
历乱宫帷飞野鸡,荒唐御座拥狐狸。
将军携手瑶阶下,未上迷楼意已迷。
骂贼翻嗤毛惜惜,入宫自诩李师师。
言和言战纷纭久,乱杀平人及鸡狗。
彩云一点菩提心,操纵夷獠在纤手。
胠箧休探赤侧钱,操刀莫逼红颜妇。
始信倾城哲妇言,强于辩士仪秦口。
后来虐婢如虺蝮,此日能言赛鹦鹉。
较量功罪相折除,侥幸他年免缳首。
将军七十虬髯白,四十秋娘盛钗泽。
普法战罢又今年,枕席行师老无力。
女闾中有女登徒,笑捋虎鬚亲虎额。
不随槃瓠卧花单,那得驯狐集城阙?
谁知九庙神灵怒,夜半瑶台生紫雾。
火马飞驰过凤楼,金蛇舕舚燔鸡树。
此时锦帐双鸳鸯,皓躯惊起无襦袴。
见古乐府。
小家女记入抱时,夜度娘寻凿坏处。
撞破烟楼闪电窗,釜鱼笼鸟求生路。
一霎秦灰楚炬空,依然别馆离宫住。
朝云暮雨秋复春,坐见珠槃和议成。
一闻红海班师诏,可有青楼惜别情?
从此茫茫隔云海,将军也有连波悔。
君王神武不可欺,遥识军中妇人在。
有罪无功损国威,金符铁券趣销毁。
太息联邦虎将才,终为旧院蛾眉累。
蛾眉重落教坊司,已是琵琶弹破时。
白门沦落归乡里,绿草依稀具狱词。
世人有情多不达,明明祸水寨裳涉。
玉堂鹓鹭愆羽仪,碧海鲸鱼丧鳞甲。
何限人间将相家,墙茨不扫伤门阀。
乐府休歌杨柳枝,星家最忌桃花煞。
今者株林一老妇,青裙来往春申浦。
北门学士最关渠,西幸丛谈亦及汝。
古人诗贵达事情,事有阙遗须拾补。
不然落溷退红花,白发摩登何足数。