淮南望江南,千里碧山对。我行倦过之,半落青天外。
宗英佐雄郡,水陆相控带。长川豁中流,千里泻吴会。
君心亦如此,包纳无小大。摇笔起风霜,推诚结仁爱。
讼庭垂桃李,宾馆罗轩盖。何意苍梧云,飘然忽相会。
才将圣不偶,命与时俱背。独立山海间,空老圣明代。
知音不易得,抚剑增感慨。当结九万期,中途莫先退。
东平与南平。
今古两步兵。
素心爱美酒。
不是顾专城。
谪官桃源去。
寻花几处行。
秦人如旧识。
出户笑相迎。
少年不得意,落魄无安居。愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。兰生谷底人不锄,
云在高山空卷舒。汉家天子驰驷马,赤军蜀道迎相如。
天门九重谒圣人,龙颜一解四海春。彤庭左右呼万岁,
拜贺明主收沉沦。翰林秉笔回英眄,麟阁峥嵘谁可见。
承恩初入银台门,著书独在金銮殿。龙钩雕镫白玉鞍,
象床绮席黄金盘。当时笑我微贱者,却来请谒为交欢。
一朝谢病游江海,畴昔相知几人在。前门长揖后门关,
今日结交明日改。爱君山岳心不移,随君云雾迷所为。
梦得池塘生春草,使我长价登楼诗。别后遥传临海作,
可见羊何共和之。
搏桑无落景,瑶水无逝波。千岁有问津,微生遂经过。
偶零玉露浆,聊弄素女蛾。不知人间秋,落叶纷已多。
进酒白玉觞,侑之缓声歌。长旦无凝云,毕景皆赪霞。
俯睨星火流,停欢待伊何。
思文际圣君,稽古萃群辟。
子云侍承明,胡为去荒域。
被命事犀渠,差胜下蚕室。
愤志酬八书,荣名重三策。
丁年子卿嗟,皓首仲升泣。
看鸢穷瘴烟,放鸡定何日。
业既违操觚,勋还期裹革。
五月行渡泸,千里望巴国。
泸水向东流,巴云忽西匿。
相思持寸心,愿附双飞翼。
赤符复汉祚,褒德先侯封。阳熺焰发燧,霜皠山鸣钟。
驯雉集中牟,乳虎去弘农。抱鼓夜无声,桑阴麦芃芃。
循良一何多,谣歌满儿童。贤哉洛阳令,卓鲁相继踪。
擿奸若明神,外猛中有容。正狱除烦苛,平赋宽畸穷。
黎民拜恩惠,吏卒服至公。身殁德不隳,弦歌祠庙崇。
望美安阳亭,顽懦兴廉风。彼哉肉食者,舆马愧肓聋。
秋夜夜长月照轩,梦见天神与我言。眶灵循环周四垣,四时迭代成寒温。
枯荣生杀相为根,我于万物何怨恩。生丁其时命所存,六淫汹涌无键阍。
由其弗约离其魂,春葩敷披夏实繁。外美中瘁谁能扪,风霜涸寒肃不骞。
纳华状真归本元,扫涤浮秽夫何冤。我今语女开女昏,生生杀杀无穷源。
敛女旨蓄守女门,扶桑赫赫升朝暾。
连昌宫中马为乐,一时舞马黄金络。
君王养欲臣养文,忠鲠漫多宁救药。
嗷嗷万国风中船,樯倾柂坏夫何言。
潼关莫拒范阳贼,伤哉天厩空连钱。
翠华西去遥指蜀,应念霓裳旧家曲。
六军敢怒谁敢呵,马足空污太真肉。
始皇布漆徒坚城,元海斩木徒轻兵。
驱鱼驱雀强鸇獭,乃使后世蒙佳声。
乱离每忆升平日,忽对新诗重嗟泣。
望仙花草自春秋,怊怅六龙归未得。
昨夜西楼月,同欢对凤池。今来千里望,复值再圆期。
思切披帷屡,情多度汉迟。乌栖知向府,鹊绕定何枝。
平生怀耿介,才识非通饶。徒以乡闾誉,谬蒙明主招。
壮图依日月,长策起渔樵。迂薄妨贤路,疏庸负圣朝。
遭逢良匪偶,谗构谅无繇。自省文儒望,何干俗吏条。
含情常脉脉,负谤实哓哓。大雅颓孤响,良朋失久要。
高林动风叶,平陆涌波潮。众口金徒铄,群言石可漂。
青蝇点圭璧,斥鴳议鹏雕。不量叔孙武,其如公伯寮。
小来交易合,大往道宁消。鸿渐仍于木,莺迁暂下乔。
马曹官始调,虎观秀曾翘。思就南溟息,期从北海超。
冰壶元自洁,瑶瑟讵更调。直道无妨黜,浮荣从见剽。
有怀常不寐,独酌谩成谣。鬒发思君变,丹心去国摇。
盈虚时所昧,倚伏理恒昭。胜负争蜗角,功名覆鹿蕉。
离群友鸾鹤,委佩杂兰苕。畏路今何畏,驩兜更有苗。