樽酒前陈,欲举不能。感念畴昔,气结心冤。
日月悠悠,我生告遒。民言无欺,秉烛夜游。
昏期在房,蟋蟀登当。伐丝比簧,庶水忧伤。
忧来如丝,纷不可治。纶山布谷,欲出无岐。
炯炯若穴,萤萤莫绝。无言不疾,鼠思泣血。
霜落颿飘,鸦栖无巢。毛羽单薄,雌伏雄号。
缘子素缨,洒扫中庭。踯踯躅躅,仰见华星。
来日苦少,去日苦多。民生安乐,焉知其它。
昔时争战地,今日际雍熙。邑治非前日,水声如旧时。
左车徒有策,韩信亦堪危。成败非人力,秪应天地知。
问君何所思,迢递艳阳时。门静人归晚,墙高蝶过迟。一双青琐燕,千万绿杨丝。屏上吴山远,楼中朔管悲。宝书无寄处,香毂有来期。草色将林彩,相添入黛眉。
峡山古寺傍青天,殿阁岧峣紫翠连。日暮薜萝千嶂合,猿声多在白云边。
忽觉东风景渐迟,野梅山杏暗芳菲。落星楼上吹残角,偃月营中挂夕晖。旅梦乱随蝴蝶散,离魂渐逐杜鹃飞。红尘遮断长安陌,芳草王孙暮不归。
嫖姚何日破重围,秋草深来战马肥。已有孔明传将略,
更闻王导得神机。阵前鼙鼓晴应响,城上乌鸢饱不飞。
何事小臣偏注目,帝乡遥羡白云归。
整驾欲南鹜,乃复送公舟。
公行民所瞻,原言勿淹留。
向来秉事枢,正色有忠谋。
坐觉国势尊,已验权网收。
如何霖雨泽,偏使及南州。
新春紫诏下,闻者宽百忧。
谁长今重镇,百万宿貔貅。
控江抚长淮,声势接上流。
吾皇志经略,此地合绸缪。
不应万全策,岁月空悠悠。
先当植本根,次第施良筹。
未闻欲外攘,而乃忽内修。
幕府方宏开,人才要旁搜。
可不念葑菲,惟当别薰莸。
留钥岂淹久,即归侍前旒。
尽舒医国手,调瘵会有瘳。
还忆遐荒守,时能寄音不。
幽怀浩难写,倚徙一枝藤。春蔓云根草,寒流石罅冰。
山行千万转,茶话两三僧。亭下寻归渡,渔舟唤不应。
厌花落,人寂寞,果树阴成燕翅齐,西园永日闲高阁。
后堂夹帘愁不卷,低头闷把衣襟捻。忽然事到心中来,
四肢娇入茸茸眼。也曾同在华堂宴,佯佯拢鬓偷回面。
半醉狂心忍不禁,分明一任傍人见。书中说却平生事,
犹疑未满情郎意。锦囊封了又重开,夜深窗下烧红纸。
红纸千张言不尽,至诚无语传心印。但得鸳鸯枕臂眠,
也任时光都一瞬。
绿树连云草湿烟,乱花飘锦柳飞绵。三春别我无多日,万点愁人又一年。
池馆胜游空过眼,江山佳处欲投鞭。从君预觅清凉地,准备南州五月天。