避骢江左昔时贤,主圣能容直道全。中使误传灵囿曲,侍臣新献旅獒篇。
虞园树影依僧舍,章水滩声逐客船。闻道白麟将罢对,相如谏猎岂徒然。
何为触热客来俱,槐市东头赤日无。座上清言皆月露,樽前閒兴尽江湖。
敲冰凉沁玻璃碗,挂壁云生水石图。雍馆风流有如此,将因著论老潜夫。
本无浮海意,兴发为观涛。弱水信神往,灵山空望劳。
浪侵天势阔,波涌日轮高。渐鼓抟风翼,方驱戴地鳌。
大峪秦城北,神泉汉苑东。登高携远客,临水怅离鸿。
旧好情难别,新知乐未终。烟横青嶂断,霜落古台空。
竹树摇葭岸,兰桡溯菊丛。偶然成聚散,延眺意何穷。
素赏殊非桃李人,深藏疑避绮罗尘。自从逸客高吟后,湖月溪烟几度春。
是行犹及豫章春,闻说逢迎有故人。
倾盖为君殊快意,掺祛令我重伤神。
向阳花木初开叶,得雨蛟龙已转身。
江上新晴应更好,绿杨如幄草如茵。
葵花已过荷花繁,南风入户清而温。
担头有李初入眼,令人引脰怀家园。
三年为客在两处,李熟未果登清樽。
翻思整冠诚可乐,何苦鑽核辄不存。
急宜买冰致凝壈,全胜汲井供潺湲。
小床方簟嚼春雪,一实自可轻璵璠。
扁舟行逐东南奔,回首稻粱江上村。
相欢孰若弟与昆,古来唱和须篪埙。
一别异生死,三年能几时。
埋玉不可见,拱木徒兴悲。
通老奉香火,坐阅岁月移。
圆颇点飞霜,夷旷真吾师。
江上风过水生纹,烟里斜阳半曛。雨声不堪客耳闻,纷纷,梦魂迷断云。
梦断天涯归路杳,天欲晓,残月窥窗小。木兰舟,芦苇秋,汀洲,藕花相伴愁。
长相思,在沅湘,九疑之山郁苍苍。
青天荡荡林木暗,落日虎啸风飞扬,欲往从之水无航。
仲尼有德而不用,孟轲竟死于齐梁。
松柏摧折桂生蠹,但见荆棘如山长。
长相思,断人肠。