罗浮野人亦姓黄,黄君家接罗浮光。地仙八百从花甲,眼见貤恩又大郎。
太湖畴昔吾曾游,东洙西崦入湖陬。小从悬木望缥缈,洞庭云飞天际流。
茆公见我招手迎,惜也欲渡无扁舟。愤将湖水一口汲,喷济万物泽九州。
三十年来抱孤志,时不可得徒淹留。披图宛见蔡氏裔,四时始悟功成休。
高踪已逐鸱夷去,至今芳躅留橘洲。还闻橘洲邻夏湾,一水旁通流玉沟。
两山对峙深门阙,瑞气浮空如蜃楼。橘洲居士称时清,五湖波浪谢五侯。
花开花落记年华,玲珑硕果斜阳收。自非田桑八百之草庐,即为木奴过千头。
居士居士谁与俦?自受天乐无人休,北圃南田游寿乡,一声长啸如鸾凰。
俯视夫差避暑湾,豪华既尽何荒凉!吴王越相俱寂寞,惟有震泽春天三江瀼瀼之流长。
居士有子曰九逵,隐居肯构以肯堂。通籍于今留翰苑,君子福泽殊未央。
乘风飞锡欲与去,令我三十载幽期一日偿。当时请扫茅公坛,分我地亦何伤?
天柱坛前更讲闻,风云变化眼俱新。还舟传意无传诀,服食惟应更入神。
丈人河上秀,蓟子朔方英。素履终全节,金天独孕精。
留侯无事汉,仲蔚不居城。入粟都随例,褒官自当荣。
寿筵开赤县,真箓授神京。福地通玄极,神仙接岛瀛。
东床分玉液,北斗下金茎。燮理存交酢,调和付太烹。
挥杯邀玉兔,举手揖长庚。月底排鸾驭,云中听凤笙。
过从皆抱朴,招引或篯铿。蔼蔼闻歌至,翩翩倒屣迎。
各酣真率酒,共进太和羹。自有延年诀,谁称介福觥。
诸郎传世德,别驾振家声。何日延三老,如公亦五更。
由来知玉润,应不愧冰清。上寿元平格,遗安乃利贞。
至仁须永命,无事即长生。缕舞纷仙乐,清谣尽胜名。
送君出洞去,信手闭三关。君有阳和约,一阳来复还。
朝言兮唯唯,暮●兮舋舋,子今此而归兮,我之中怀能不思?
子上称寿兮有贤父,入室举案兮有良妇,慈爱相感兮畴知其故,将求大孝于天下兮,非夫之内顾,望子归来兮来毋暮。
镜光本胜游,匪为谢尘扰。登高舒远眸,习静观众妙。
风景翻多忧,履危愈悄悄。悠然望旷野,目尽意不了。
山中兄弟几人留,料得堂前草已秋。欲把尺书凭雁足,又愁飞不到罗浮。
有山曰飞鸟,似我射乌不?高树红犹浅,回溪响更流。
烹鱼怜女手,把酒爱楼头。莫厌三年住,堪成一笑留。
怅惘潇湘晚,诗人独去秦。行看秋叶尽,归及月华新。
旧隐思庐阜,微辞见庾尘。眉间尚精悍,谁信得閒身?