吟魂不饮觉惺惺,那更宵眠得雨晴。遍地乱沾霜叶碎,随风斜上纸窗明。
暗欣石罅添泉脉,几回檐牙认雪声。明日梅边曾有约,西郊泥泞未堪行。
梦短添惆怅,更深转寂寥。如何今夜雨,只是滴芭蕉。
暮行楚丘北,适与寒雨值。旅舍一尺泥,又乏刍秣费。
故人渺天涯,客子初夜至。披衣附残火,煮茗当晚馈。
昏昏傍晚枕,悄悄入清睡。向来谈笑声,已若异世事。
但觉舌本间,尚有宿酒味。鸿鹄乘秋风,意在网罗外。
强饭无多谈,此语敢失坠。
有所思,乃在碧云端。何以托精诚,长揖招青鸾。附我尺素词,闻君不我欲,拉杂碎裂之。
碎裂之,当风扬其丝。一刀两断,割此相思。相思从此绝,天长地久,山海有推移。
晨鸣鸡,冷风飒飒星斗稀,东方渐白君不知。
昔者凤求凰,翱翔归故乡。今者呼凤凰,颉颃乃无常。
新人枝上花,旧人花落枝。花落无再好,枝是旧花枝。
与君久当炉,梳头不对镜。君心有改移,开镜始自省。
君家绿绮琴,可以扬清音。今朝弹一曲,一弦觉一心。
不见昨流水,今朝流水是。愿得新人欢,无如旧人弃。
竹竿何袅袅,鱼尾何筛筛。锦江西下水,一去何时归。
今夕何夕兮乘青翰舟,今日何日兮载王子于中流。
含情欲诉兮怀羞复止,魂荡泆而不禁兮竟为痴。
使山有桥兮隰有荷,悦王子兮可奈何。
玉关依斥堠,荒服祀春秋。干羽由来事,桑榆尚可收。
发书迎宝马,锡贡入貂裘。高枕兴王世,吾生免外忧。
湖波微涨日初长,水面花香柳绿黄。沙鸟喧嘲随笑语,鯈鱼惊跃近舟航。
春心处处迷芳草,醉眼依依乱夕阳。信似习池风物好,偷闲剩醉两三场。
子云投阁为奇字,君山杀身非谶书。埋狱谁能知匣剑,焚城何意祸池鱼。
赐玦应知谢冠佩,杖藜自尔就田庐。丈夫盖棺事乃已,白发勿羞樵与渔。
息鸟争枝定,孤舟避暑行。客忘竽瑟好,石弄鼓钟声。
雷斧惭虚假,星枢望独明。浮生鲜扃钥,魑魅哂摅倾。