望南躔一星,光映三阶。有仙翁、紫袍金带,佳辰海上筵开。
数流年、才周花甲,论风采、独步霜台。晚岁功名,诸郎科第,占却人间五福偕。
遥瞻祝、青天岱岳,翁寿并崔巍。还歌咏、日升川至,山有台莱。
羡吾乡、苏山甘水,钟灵辈出奇材。念当年、东山灯火,幸此日、北阙风雷。
契重金兰,情深葭玉,廊庙江湖共此怀。念同庚初度,与翁不得共衔杯。
伫看取、乔迁赴阙,丹诏飞来。
一身南北劳奔走,不觉眼中三月残。水流花去送春色,风挟雨来生晚寒。
缺食小民方困苦,忧时野老正辛酸。聊成短述歌时事,或备风谣得采观。
野航春入荻芽塘,远意相传接渺茫。落日一篙桃叶浪,薰风十里藕花香。
河回遽失青山曲,菱老难容碧草芳。村北村南歌自答,悬知岁事到金穰。
汉兵鏖战城南窟,雪深马僵汉城没。
冻指控弦指断折,寒肤著铁肤皲裂。
军中七日不火食,手杀降人吞热血。
汉悬千金购首级,将士衔枚夜深入。
天愁地黑声啾啾,鞍下髑髅相对泣。
偏裨背负八十创,破旗裹尸横道旁。
残卒忍死哭空城,露布独有都护名。
待聘先生二十六,弟子满堂脩几束。下床一面月几千,有客市廛钱别录。
为儿不诵杞菊篇,举箸欠鱼须要肉。老夫弱冠奇一秋,飘零来问君平卜。
先生称我有隽才,满县青矜皆拭目。一日仅能赴三饭,折简叩扉知几幅。
今夜酒移明夜醉,凌晨乞展黄昏速。四边延我入师席,席则有馀身不足。
高子行年已若干,更度四期心从欲。月钱祗直晓点心,薪蔬尽此携儿畜。
抱书谁肯访吾门,看君有是犹沾禄。井泉比旧百倍深,汲人绠短无麻续。
时去技精分愈穷,时来浅学难逃福。贩商射利偶赢馀,便诧巧谋能润屋。
莫待黄金当散时,舟车到处遭颠覆。
烽火塞上来,发卒备戎虏。
翩翩长安儿,力未胜弓弩。
幸蒙车骑念,出入在幕府。
风烟一朝息,归来受茅土。
番笑李将军,血战自辛苦。
弃家忽若遗,四海吴元常。轩冕安足轻,妻孥等毫芒。
古来惟仁者,有勇故莫当。枨也自多欲,此心焉得刚。
相君抱壮烈,慷慨志亦偿。徒悲萧长倩,屡折终堂堂。
子居真俗间,袖手每在傍。十载复相见,挂帆上潇湘。
我居卞峰颠,万仞凌穹苍。何时一茅屋,共结两道场。
有山不能归,坐愧三十年。冠服岂不荣,狙猿强包缠。
惟馀缁衣心,未敢忘贤贤。他日得吾子,匣藏骇龙泉。
衰颓为兴起,此肠宁非天。羯胡玩兵久,亦悟终好旋。
叩关复请吏,企颈志颇虔。休兵固有期,抚事犹涕涟。
投怀幸倾泻,知子非寒蝉。十日对榻语,夜窗了无眠。
贾生侍宣室,趣席方招延。愿上治安策,何者今当先。
我行返故庐,趺坐看炉烟。功名会及时,伫子论燕然。
事简寻常早放衙,槐根寂寞雀堪罗。印生绿藓文移少,厅对青山诗料多。
千室春风响机杼,一帘夜月听弦歌。双凫此日朝天去,白玉堂中稳佩珂。
章泉相去每相思,多谢交情不见遗。
缱绻方赓前日句,联翩又读后来诗。
梅方迎腊多投好,菊已凌霜不入时。
大抵世情皆若此,吾侪真结岁进知。