冲雨上山头,临云看山脚。
松间一弹指,开此宝楼阁。
草鞋方费钱,拂子不暇握。
小偈出雷音,千古惊猿鹤。
漓水桥西列炬香,少城楼下变灯忙。
儿嬉万里客程远,老懒一龛春梦长。
酒力欺朝寒,潮红上妆面。
桃李漫同时,输了春风半。
万象闲无语,一蛩吟独哗。
肃肃月浸树,满庭穠李花。
风从月中来,吹我两鬓华。
北斗声回环,南斗亦横斜。
人生几良夜,吾行久天涯。
离居隔江汉,何由寄疏麻。
障羞半面依篁竹,随意淡妆窥野塘。
飘泊风尘少滋味,一枝犹傍故人香。
梦尔秋风出豫章,还如陶令赴柴桑。折腰手板青云外,回首巾车大道傍。
自是江湖新气象,岂令辞赋独辉光。觉来孤枕山城里,愁望吴云万里翔。
空庭一树影横斜,玉瘦香寒领岁华。解道广平心似铁,古来先已赋梅花。
老子舞时不须拍,梅花乱插乌巾香。
樽(zūn)前作剧莫相笑,我死诸君思此狂。
我起舞时狂态尽显,不依节拍、把梅花随意的插在头巾之上。
在酒杯前的种种表现大家不要笑,等到我死了你们就会想念我活着时候的狂态了。
舞时不须拍:不依节拍胡乱跳舞。作剧:嬉戏。乌巾:乌角巾,一种黑色的帽子。
樽:酒杯。
山村梅开处处香,醉插乌巾舞道傍。
饮酒得仙陶令达,爱花欲死杜陵狂。
护惜常愁满树开,况无一片在苍苔。
眼高嬾为凡花醉,肠断惊闻暮角哀。
写向素绡时拂拭,移来幽圃自栽培。
论心竟是明年事,输与酴醾在酒杯。