洛下谁移致,江南种得成。
高株非自接,径尺信能盈。
恨匪坚牢质,漫令城国倾。
未宜贫舍有,风起莫多惊。
梦寐江南未得归,清波鰞子上钩肥。
五年身属官仓米,输与渔人坐钓矶。
迷情淡荡不知津,老却平生梦幻身。
满眼纷华心寂寞,长安市上酒家人。
海棠院里寻春色,日炙荐红满院香。
不觉风光都过了,东窗浑为读书忙。
一身入定千身出,云居不打这鼓笛。
虎驮太华入高丽,波斯鼻孔撑白日。
古风萧索不言归,贫贱交情富贵非。
世祖本无天下量,子陵何慕钓鱼矶。
展开阅读全文
行行重行行,我有千里适。
亲交爱此别,劝我善眠食。
惟君好怀抱,高义动颜色。
赠子青琅玕,结以永弗谖。
拭目仰盛德,洗心承妙言。
子道甚易行,易行乃难忘。
虚名织女星,不能成文章。
微君好古学,尚谁发予狂。
事亲见不足,择友知无方。
大圣急先务,君其爱穨光。
外将周物情,中不敦己道。
以客从主人,辨之苦不早。
行身居言前,悟理在意表。
苟能领斯会,大自足诸小。
勿念一朝患,勿忘终身忧。
忠诚照屋漏,万物将自求。
此道不予欺,实吾闻之丘。
群居行小慧,宴笑奉樽俎。
益友来在门,疏拙不见取。
谁不闻此风,去君鸿鹄举。
展开阅读全文
斯文当两都,江夏世无双。
叔度初不言,汉庭望风降。
中间眇人物,潜伏老崆谾。
本朝开典礼,棫朴作株桩。
世父盛文藻,如陆海潘江。
三战士皆北,韔弓锦韬杠。
白衣受传诏,短命终萤窗。
梦升卧南阳,耆旧无两庞。
空鑱欧阳铭,松风悲陇泷。
四海群从间,尔来颇琤淙。
主簿吾宗秀,其能任为邦。
躯干虽眇小,勇沉鼎可扛。
择师别陈许,取友观羿逄。
折腰佐髯令,邑讼销吠尨。
时邀府中饮,下箔蜡烧釭。
红裳笑千金,清夜酒百缸。
同僚有恶少,嘲谑语乱哤。
君但隐几笑,诸老叹敦厖。
况乃工朱墨,气和信甚矼。
持此应时须,十年拥麾幢。
相逢常鞅掌,衙鼓趋(上鼔下夅)。
簿书败清谈,汗颜吏枞枞。
临分何以赠,要我赋兰茳。
黄华虽众笑,白雪不同腔。
野人甘芹味,敢馈厌羊羫。
顾子百短拙,饱腹戆胮肛。
惟思解官去,一丘事耕右鬯下換ハ夊。
君当取富贵,钟鼓罗击撞。
伏藏鼪鼯径,犹想足音跫。
障羞半面依篁竹,随意淡妆窥野塘。
飘泊风尘少滋味,一枝犹傍故人香。
展开阅读全文
万象闲无语,一蛩吟独哗。
肃肃月浸树,满庭穠李花。
风从月中来,吹我两鬓华。
北斗声回环,南斗亦横斜。
人生几良夜,吾行久天涯。
离居隔江汉,何由寄疏麻。