不知前后表何因,袁盎名僧芹尚神。翻恨佛门开忏悔,到来京洛有谗臣。
君是岐路人,女是父母身。父母业已许,那能不属君。
君今既玉折,女岂独瓦全。生当愧白日,死当快黄泉。
丹旐从东去,素旐从西来。两旐东西合,缠绵不得开。
黄蘖化为松,那知苦中久。十六项家女,千年周家妇。
君面女不知,女心君应得。不似郤家儿,仓舒浑未识。
团栾女贞树,煜若银河洗。不似韩凭木,将情作连理。
伯夷岂殷民,为殷表君臣。首阳一抔土,万古归其仁。
我欲竟此曲,此曲悲且长。结为金与石,融为冰与霜。
双鹤摩天去,双泉为谁久。昨夜王乔过,山僧尔知不。
白石烂,饥为黍。兜鍪臼,干戈杵。男何耕,生远戍。女何织,生当户。
腰镰牧鸡豚,散走不复顾。尧舜邈,生不逢汤与武。
羲轮仓皇焉得暮,人欤鬼耶悲哉伍。
东风依步屧,爱此禅房幽。一雨忽秋色,诸天来瞑愁。
乌随托钵下,僧逐鸣钟收。尚有三车喻,能同信宿留。
张祖在河梁,悢悢不忍辞。戢身就一苇,翩翩焉所归。
河水日夜生,原树为之低。乌啼正骚屑,阳雁感仳离。
曾是肥遁占,改繇就明夷。白日吐雷霆,青阳霜憯悽。
悬山呼庚癸,谁问渴与饥。时难人心出,介者终不移。
良雨固均沾,枯槁被殊私。合并将何日,冥报其庶几。
深山爱淳朴,况尔足书诗。鸡黍乡情见,蚕桑岁事宜。
不愁新酿乏,随分短筇支。是日蒋生径,唯应二仲知。
莫悲长庆元丞死,更觅刘郎伴白头。何事调高酬不得,一生春雪半生愁。
命拙躬耕逢歉岁,旋营水菽度晨昏。
晴天田舍禾归窖,腊日山家酒满盆。
护竹短墙修复坏,浇花小井汲来浑。
早知不是封侯相,蓑笠何因肯出村。
紫袍临蜀殿,黄屋建梁台。
异世为鹃去,前身作蚓来。