行杯酌罢歌声歇,不觉前汀月又生。
自是离人魂易断,落花芳草本无情。
白马行且嘶,玉勒锦障泥。扬鞭羽林郎,宿卫通金闺。
一朝赴边急,转战玉关西。长戈挥白日,高旌卷彩霓。
驱山填火井,累石起云梯。烽举星芒乱,弓开月影低。
分符降赤勒,飞箭定渠黎。功许韩彭并,名与卫霍齐。
主恩谅可报,国难讵难挤。孰甘局乡邑,门巷闭蒿藜。
草色青青汉水新,异乡听雨怕逢春。
客怀不似今年恶,频向东风送故人。
之子梁园彦,才华迥不群。书灯双鬓雪,野饭一犁云。
久病怜为客,多愁忍送君。钟山吾旧隐,不用勒移文。
閒携雪瀑煮春茶,多病无钱送酒家。怪底今朝来好客,青灯开彻夜来花。
长江西来雨如雾,赤壁苍苍风雨暮。
草木犹疑横槊时,尘沙尚忆焚舟处。
乌林渡口下舳舻,曹瞒已料无全吴。
阵前部曲奔先主,眼中谈笑轻周瑜。
君臣谋合士贾勇,玉帐旌旗亦飞动。
楼橹晴空烟焰高,鱼龙白日波涛涌。
荆门牢落驻残兵,野旷不闻鼙鼓声。
战骨秋埋湖外草,捷书夜报石头城。
雄图霸气两消歇,地老天荒秋一叶。
石上残碑过客题,沙中古剑渔人得。
汉王祠枕碧山隅,诸葛台荒野鸟呼。
千年忠义出师表,万里江山八阵图。
惆怅长亭叹别离,送君东去望西归。
落花也似知人意,沾定春衫不肯飞。
山头竹万个,风来玉相戛。下有屋数间,萧然如佛刹。
门无车马喧,幽径芳草茁。隔窗识君声,遽起投笔札。
黄鸡未啄黍,环堵无可杀。园蔬煮淡泊,山泉啜甘滑。
何以乐嘉宾,春禽日嘲哳。
官军闻说下扬州,梦里扶摇赋远游。
天运未容人力胜,民心须顺物情求。
遭逢丧乱生何补,见得升平死即休。
沽取一壶花下酌,弟兄儿女笑相酬。
独上谯楼日一廻,春风桃李满城开。
狂夫欲语无人听,呼取闲云共酒杯。