昨宵枕上听风雨,秪恐纷披花欲残。晓起寻芳来涧外,依然玉树两相欢。
东都昔称桓侍御,凛冽冰霜动朝著。乘骢到处慑豪雄,九陌人人行且避。
桓郎一去今千载,六察寥寥继手采。铁冠白简谁可方,喜有汾阳后人在。
君今年才二十馀,琅琅声价高璠玙。发奸摘伏振风纪,星轺几诵皇华诗。
昨朝又捧明光敕,远赴边疆阅戎籍。一泓冰斧手中持,五色春云衣上织。
昂藏揽辔气如虹,绣縠银鞍虎绶红。一道飞霜随驻节,九霄甘雨逐乘骢。
乘骢取道巴渝路,重叠青山莽回互。毡帽峰头日欲低,琵琶峡口云初度。
褒斜南去即苗夷,苦竹黄茆夹岸齐。飞鸟冲烟投古碛,断猿啼月挂深溪。
双旌遥度乌蒙嶂,眼底貔貅拜相向。未须搏击树奇勋,且慰苍苍远人望。
将门子弟君独贤,一从受命常在边。未至三十已高位,
腰间金印色赭然。前日承恩白虎殿,归来见者谁不羡。
箧中赐衣十重馀,案上军书十二卷。看君谋智若有神,
爱君词句皆清新。澄湖万顷深见底,清冰一片光照人。
云中昨夜使星动,西门驿楼出相送。玉瓶素蚁腊酒香,
金鞭白马紫游缰。花门南,燕支北,张掖城头云正黑,
送君一去天外忆。
祖帐临鲛室,黎人拥鹢舟。坐蓝高士去,继组鄙夫留。
白日落寒水,青枫绕曲洲。相看作离别,一倍不禁愁。
草庐三顾屈英雄,慷慨南阳起卧龙。
鼎足未安星又陨,阵图留与浪涛春。
松涛谡谡响秋风,云影峦光凈太空。
何事幽人常独立,只缘诗意满胸中。
翔风搅客心,烂熳不可收。只舲扬层波,益信生计浮。
沧洲涩归迹,飘撇惭吴鸥。若人求自东,卓荦欣啸俦。
揖我暮川涘,疏明炯天球。掀髯藉芳草,閒则数鱼鳅。
诗书见孤诣,盘丸走轲丘。况有扫围笔,可擅岐阳蒐。
阴湖六尺舆,初恨不少留。梅根跃高樯,笑我仍回头。
绳床列短炬,相与枯春刍。清狂到诙诽,券内嗤蜉蝣。
女床无凡羽,渭曲皆清流。嘉实自弥望,直未敛以揫。
须矣策高衢,稽句宁公羞。
竹坞亭亭任客看,槛前烟水泛清澜。风流本自山灵合,天地真从我法宽。
舞鹤一双形共影,梅花三百暖兼寒。不教细拨琵琶语,潦倒高阳又整冠。
丈人行乐鉴江边,真境瀛洲遂盛传。闻道麒麟天上瑞,不知七十地行仙。
一星南极辉珠蚌,连璧东床引玉田。宁似世人婚嫁累,移家游岳定何年。
巉岩恶面插苍须,中道时时自笑呼。
但怪佯狂轻去俗,果闻高论足开余。
恶看富贵庸男子,喜见徜徉隐丈夫。
我是自高无许可,今朝为子一长吁。