胡为去关塞,何事落江湖。
岁月常违燕,飞鸣每候奴。
菰蒲虽足乐,矰缴绝须虞。
矫矫其高举,纷纷莫下俱。
洛下谁移致,江南种得成。
高株非自接,径尺信能盈。
恨匪坚牢质,漫令城国倾。
未宜贫舍有,风起莫多惊。
展开阅读全文
天赐王公,佐我太宗。
学问文章,致于匪躬。
四方来庭,上稍宴衎。
公舍瓦石,责君尧舜。
采芝商山,以切直去。
惟是文章,许以独步。
白发还朝,泣思轩辕。
鸡犬舔鼎,群飞上天。
真宗好文,且大用公。
太阿出柙,公挺其锋。
龙怒鳞逆,在廷岌岌。
万物并流,砥柱中立。
古之遗直,叔向以之。
呜呼王公,其尚似之。
海牛压纸写银钩,阿雅守之索自收。
长防玩物败儿性,得归老成散百忧。
先生古心冶金铁,堂堂一角谁能折。
儿言觳觫持赠谁,外家子云乃翁师。
不著鼻绳袖两手,古犀牛儿好看取。
展开阅读全文
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。
莫行星辉辉,晓起鸡喔喔。
青烟过空村,商旅无远橐。
岂不欲少留,王事苦敦薄。
平生白眼人,今日折腰诺。
可怜五斗米,夺我一溪乐。
公等何逍遥,睥睨寄讲学。
谈犀振清风,棋局落秋雹。
云阴愁蒙鸿,山路险荦确。
慎无告归轩,使我数日恶。
羸骖逆归心,旋泞蹶霜泺。
悲嘶惜鄣泥,短菙冷难捉。
南征喜气动,迎面蛛丝落。
买网鱠金橙,归偿炊黍约。
高居大士是龙象,草堂丈人非熊罴。
不逢坏衲乞香饭,唯见白头垂钓丝。
鸳鸯终日爱水镜,菡萏晚风雕舞衣。
开径老禅来煮茗,还寻密竹迳中归。
竹山虫鸟朋友语,讨论阴晴怕风雨。
丁宁相教防祸机,草动尘惊忽飞去。
提壶归去意甚真,柳暗花浓亦半春。
北风几日铜官县,欲过五松无主人。
障羞半面依篁竹,随意淡妆窥野塘。
飘泊风尘少滋味,一枝犹傍故人香。
酒力欺朝寒,潮红上妆面。
桃李漫同时,输了春风半。
主人细意惜芳春,宝帐笼阶护紫云。
风日等闲犹不到,外边蜂蝶莫纷纷。