轻舟夜泊在花园,茅枳江头自一村。几树长条飘绿带,满江细浪浴金盆。
篙工棹罢宵光静,笠客锄归岸际喧。前路沧州佳酒近,也应沽取醉清尊。
春苑月裴回,竹堂侵夜开。惊鸟排林度,风花隔水来。
君操笔耒启新畲,耕遍西溪万卷余。
藜杖芒鞋来得得,柳风花雨政疏疏。
是家人物孙如祖,惊代诗文我爱渠。
努力收科无早晚,不须灯下独长嘘。
生计尚茫茫,微吟思故乡。
羁愁消不尽,寒夜未为长。
门掩梅花月,禽翻竹叶霜。
挑灯裁锦字,明发有归航。
招提清寂思无涯,送客东门日又斜。白鸟带来烟外影,绿槐飘尽雨中花。
虚堂对月知禅定,孤枕闻钟感岁华。休问故人归隐计,残更镫火梦还家。
观听惭余后友朋,每缘传诵叹渊澄。无闻易老成弹指,有乐堪寻任曲肱。
纪盛喜赓芹在泮,佐谈思借酒如渑。须知黾勉何穷际,为语先从细行矜。
酒尽灯残夜二更,打窗风雪映空明。
驰来北马多骄气,歌到南风尽死声。
海外更无奇事报,国中惟有旅葵生。
不知冰冱何时了,一见梅花眼便清。
叶声落如雨,月色白似霜。
夜深方独卧,谁为拂尘床。
夜风拂过,树叶纷纷下落好似雨声闯入耳中,皎洁的月光似清霜铺满大地。
正当夜深人静要独自睡去,不禁感慨有谁愿来为我拭去床上的灰尘。
叶声:树叶掉落的声音。
方:正在,正当。拂:拭,掸去。
天工剖山腹,翻然纳虚秀。环冈插修荫,斜巅倚寒溜。
危轩列层级,横梁跨深窦。浮烟羃轻缕,飞禽引鸣脰。
冲襟得清盼,佳致绝纤垢。梦想脱冠来,尘缘苦相逗。
三山怀谢朓,水澹望长安。芜没河阳县,秋江正北看。
卢龙霜气冷,鳷鹊月光寒。耿耿忆琼树,天涯寄一欢。