去水绝还波,泄云无定姿。人生在世间,聚散亦暂时。
离别重相逢,偶然岂定期。送子清秋暮,风物长年悲。
豪俊贵勋业,邦家频出师。相公镇梁益,军事无孑遗。
解榻再见今,用才复择谁。况子已高位,为郡得固辞。
难拒供给费,慎哀渔夺私。干戈未甚息,纪纲正所持。
泛舟巨石横,登陆草露滋。山门日易久,当念居者思。
佳辰强饭食犹寒,隐几萧条带鹖冠。春水船如天上坐,
老年花似雾中看。娟娟戏蝶过闲幔,片片轻鸥下急湍。
云白山青万馀里,愁看直北是长安。
棘矢蜚腾慷慨名,外台风纪望澄清。龙章独擅三司宠,虎竹兼分一郡兵。
河水东浮通故里,嵩山西起作长城。到来申伯遗灵地,秋日蘋香野庙晴。
菜陇横斜竹径成,海榴红喷亚枝明。台居理得山林景,不负衰翁入楚行。
清凉涤烦襟,尘虑脱心境。山城过疏雨,水国生新景。
虫鸣月满林,雁度云横岭。感物夜九起,谋身日三省。
平生功名心,郁郁犹未逞。深美白云人,身闲时自永。
老面临高不畏风,尘寰一变蕊珠宫。
骤难金碧茅茨别,预喜蝗螟瘴疠空。
至洁独凝群物表,太和元在极寒中。
绝怜诗骨能禁许,惟有梅梢肖此翁。
州桥蹋月想山椒,回首哀湍未觉遥。
今夜重闻旧呜咽,却看山月话州桥。
士固贵诵说,人亦要力行。气质到深厚,心术尤分明。
贵贱易迁变,是非多战争。直宜刚且正,无复弱而平。
山外黄云晚,溪头白雪深。不知岚气重,但觉水痕侵。
老眼转愁坐,孤怀聊醉吟。樵声随远近,钓影任浮沉。
朔云生晚雨,腊霰集狂风。
不数花多出,安知天更工。
漫阶夜已积,万物晓初蒙。
谁忆新丰酒,乘驴灞水东。