君不见帐前蚊,侵肌啑肉无时停。君不见襟前虱,饮血
漠漠秋云澹,红藕香侵槛(jiàn)。枕倚(yǐ)小山屏,金铺向晚扃(jiōng)。
睡起横波慢,独望情何限!衰柳数声蝉,魂销似去年。
又像去年那样,窗外云淡风清,藕香侵槛。闭门倚枕,无限情思。院中衰柳上寒蝉数声,令人魂销。
澹:“淡”的异体字。浅、薄之意。槛:窗户下或长廓旁的栏杆。金铺:门上之铺首。作龙蛇诸兽之形,用以衔环。扃:门窗箱柜上的插关。这里是关门之意。
燕飏(yáng),晴景。小窗屏暖,鸳鸯交颈。菱(líng)花掩却翠鬟(huán)欹(qī),慵整,海棠帘外影。
绣帏香断金鸂(xī)鶒(chì),无消息。心事空相忆,倚东风。春正浓,愁红,泪痕衣上重。
窗外春景明媚,燕子在空中嬉戏翻飞。阳光撒在屋内,那屏上的交颈鸳鸯也顿时鲜活起来。掩却菱镜,懒整翠鬟,影影绰绰如海棠倩影。
远方的人毫无音讯,绣帷香断,空余满怀相思无处说。在东风艳景之中,红色都成了一派愁色,心中悲切,伤心泪不尽。
飏:飘扬。形容燕飞轻盈之态。菱花:镜子。
香断:停止薰香。愁红:见红花而引起愁绪。
阿谁栽汝来几时,轮囷拥肿苍虬姿。鳞皴百怪雄牙髭,拿空夭矫蟠枯枝。
疑是秘魔嵓中老慵物,旱火烧天鞭不出。睡中失却照海珠,羞入黄泉蜕其骨。
石钳沙锢汗且僵,埋头卧角政摧藏。试与摩挲定何似,怒我枨触须髯张。
壮士囚缚不得住,神物世间无著处。堤防夜半雷破山,尾血淋漓飞却去。
君不见海中鳄,利齿如山逞凶虐。君不见穴中狼,巨口如城当道傍。
君子好生戒苛慝,小人毒害盈刚肠。积尸累累血成堑,意气扬扬了不变。
神人共愤罪恶盈,百骸分裂宇宙腥。君不见董卓然脐侯景灭,万古元凶戒车辙。
石盖凌空起,丹梯出翠微。云从珠顶覆,灯转镜中辉。
雁沼波涛涌,龙宫日月围。何能攀绝顶,一览汉邦畿。
博山沉燎绝馀香,兰烬金檠怨夜长。
为问青青河畔草,几回经雨复经霜。
君不见盘中蝇,变幻黑白如丹青。君不见市中虎,利口纷纭捷桴鼓。
君子推诚洞腹肝,小人柴棘横肺腑。谗言交搆四国哗,贝锦百匹张云霞。
邦家覆败手足露,绝膑刳肠示行路。君不见江充举族无极歼,有北陈诗盈简编。
病来佳兴少,老去旧游稀。笑语纵横作,杯觞络绎飞。——裴度
清谈如水玉,逸韵贯珠玑。高位当金铉,虚怀似布衣。——刘禹锡
已容狂取乐,仍任醉忘机。舍眷将何适,留欢便是归。——白居易
凤仪常欲附,蚊力自知微。愿假尊罍末,膺门自此依。——李绅
倚剑且勿叹,听我《行路难》。
世途反覆多波澜,焦原九折未为艰。
君不见汉谣斗粟歌未阑,长门一夕秋草残。
骨肉之恩尚如此,何况他人方寸间。
又不见绛侯身荣应系狱,贾生终对长沙鵩。
功成更觉小吏尊,才高宁避明时逐。
所以赤松子,远赴中林期。
谁能吴江上,见笑鸱夷皮。
骊龙有珠在沧海,劝君逆鳞勿婴之。
子推介山下,屈原湘水湄。
当时枘凿自不量,至今憔悴令人悲。
行路难,难为言。
沧浪一棹且归去,长安大道横青天。