堂扁朱书字,何人可得之。
三衙新统帅,六馆老宗师。
文武无穷意,江山不尽诗。
亲恩如可报,会有报君时。
庵上木已拱,山前水可陂。
峥嵘晦翁字,突兀大参碑。
云叶孤飞白,乌群反哺慈。
伤心前辈尽,问道欲从谁。
来朝当路日,承诏改辕时。再领须句国,仍迁少昊司。
暖风抽宿麦,清雨卷归旗。赖寄新珠玉,长吟慰我思。
汴河千里雁南飞,吴下孤帆又北。归竹素残编无世味,蒯缑孤剑有星辉。
岧峣使节弓旌近,迤逦神州草木稀。想见琼轩恭对日,黄金台上雪霏霏。
眷此龙伯国,湖江白漫漫。路出洲渚上,天垂葭苇端。
林树茂清樾,浪花浮碧澜。烟消栋宇出,露下场圃宽。
渔师自绳擉,农老仍衣冠。隐侯有令德,篯铿富清欢。
跫音喜人至,戟手劝客餐。酒行鹤献舞,饮具鱼横盘。
自称礼法野,所贵人情安。江山岁欲暮,风露日以寒。
兰佩香久歇,蒯缑铗空弹。怀君不暂置,于世何所干?
明发当复来,寿杯为子乾。
姬虞山,黄大痴,鹑衣垢面白发垂。愤投南山,或鼓袒禓。
勇饥驱东阁,肯为儿女资。不惮北游行万里,归来画山复画水。
荆关复生亦退避。独有北苑董营丘,李放出头差可耳。
颜仙种术茅公山,喜得此卷开心颜。句曲千岩万壑纵深秀,何似卷舒只在咫尺间?
浮云白日隔长安,远客多愁强自欢。草色莺声于越景,菊英兰露楚人餐。
心丹不逐风霜改,眼界应随宇宙宽。长对一樽歌复啸,欲将豪迈洗儒酸。
自别罗浮岁几更,暗香疏影每关情。如今同醉东风下,人比梅花分外清。
闲洒阶边草,轻随箔外风。黄莺弄不足,衔入未央宫。
风烟古上饶,属邑寄山椒。
仇览同栖棘,陶潜共折腰。
安与方就养,黄绶岂辞遥。
善绩青箱业,兴廉有汉条。