浅浅花开料峭风,苦无妖色画难工。
十分不肯精神露,留与他时着子红。
每报家书至,心如喜惧何。
欲开疑有故,已读幸无他。
典粥赀财罄,寒饥幼稚多。
衰门真可叹,两世误儒科。
气骨今年改,除纶定不难。
勿言官职小,足庇户门寒。
楚雨禾犹绿,燕霜树已丹。
故人如见问,家尚寄严滩。
辽广归来二纪强,脱身烟瘴远沙场。
僧多吟友诗常淡,家见玄孙寿且康。
残月夜潮渡渔浦,飞花春雨客钱塘。
西山后会何妨数,管趁年年早茗香。
紫阳元日得晴日,晓鹊声边骈贺客。
玉梅烂漫照椒觞,尽我真珠红一石。
祁山山下初立春,马上送迎逢故人。
故人挈榼藉芳划,啼鸟游丝天气新。
吟鞭转入西江路,宝月欲圆碧霄暮。
南方战罢闻者喜,尽道上元仍甲子。
卒然军兴由盗兴,千里无烟况有灯。
鸡犬逃生且未暇,上元之雨吾何憎。
万马还营速须早,放与田家蚕麦好。
甲子之雨恐不可,听彼谣言愁杀我。
月澹碧云笼野水,棱棱瘦耸吟肩起。一天寒气霞衣裳,人在石桥春影里。
一尊方喜细论文,春草题诗又送君。手握管城言不尽,诗坛谁复将中军。
左原端是脊令原,谁遣分飞到蜀门。况是清明寒食候,杜鹃声里断离魂。
歉岁还乡益困穷,瓶无储粟酒尊空。醉经且学文中子,闵雨难祈应上公。
乡校当年与荐蘋,萧台气象自公新。老成犹滞甘泉橐,晚进叨乘刺史轮。
陆凯寄梅情愈重,谢公梦草句尤神。何时更作龙门客,共话樽前见在身。