杨生短发学文章,两目炯炯双鬓苍。狂来饮酒尽一石,放歌袒裼万人场。
纵横铁画一时落,白日为走青天黄。上林羽猎不足数,建安大历失光铓。
与我结交未半载,吐词往往凌金商。我言此道久落寞,北地芟除功不薄。
济南诸子亦一时,今之作者体格弱。深山大泽长龙蛇,绝壁峥嵘过孤鹤。
玄冬十月风霜来,百水倒流千石涸。丈夫意气任驱驰,片语岂肯忘前诺。
弯弓直挂扶桑枝,图形拟上麒麟阁。骅骝一日纵长途,观者纷纷咸错愕。
迄今天子揽英豪,子当为鹏我为鹗。
槿篱绳屋间桃花,晴日蒸红片片霞光。
物色为人揩病眼,乱山深处诧奢华。
山林远志久封殖,误随小草辄轻出。
得似乾淳太史公,万古不磨董狐笔。
太史龙鹤山中人,玩心竹素如醉醒。
炼师喜为作妙供,灵昔相间丛卉生。
七年飘摇湖海客,生怕鱼鲤腐关膈。
圆规得自太史孙,清苦本来同气质。
十洲地产富琼芝,龙鹤何曾欠蕨薇。
与君约归如有期,跃鲤何用工姜芥胹。
轻风来浦口,弱柳动江边。客舫帆初系,归心月共悬。
分携惟此夜,庆会在何年。独有雕龙约,长安赠马鞭。
迢递金陵道,苍茫二月天。还家应有乐,送客最堪怜。
舞剑星光动,张灯榻影悬。骊歌未终竟,挥手各风烟。
补吏承人乏,安贫得士常。半纶朝受命,数舍宿舂粮。
楚地元三户,驺奴亦一囊。空裁宣德颂,何路奏明光。
侵晨书吉向门楣,愿得新正事事宜。手把屠苏揩睡眼,灯前吟足隔年诗。
海棠珠缀(zhuì)一重重。清晓近帘栊(lóng)。胭脂谁与匀淡,偏向脸边浓。
看叶嫩,惜花红。意无穷。如花似叶,岁岁年年,共占春风。
晨曦时分天刚露白,窗边盛开的海棠花如重重珠缀。娇艳的颜色好似美人脸上晕晕染染的胭脂红。
花红叶嫩,意趣无穷。只愿我与你的情谊似这海棠花叶,年年岁岁共春风。
珠缀:连缀珍珠为饰的什物。清晓:指天刚亮时。帘栊:窗户。
不待高秋爽气新,幽居水竹自相亲。已从淇澳思君子,更向湘江望美人。
小艇依林缘载鹤,大竿当槛为牵鳞。商家霖雨须贤佐,汗简书名是隐沦。