信宿江山道,清泠涧水滨。川原多胜概,漂泊自风尘。
暂豁登楼目,因惭报主身。灯前对儿女,何日是归人。
翩翩五马赴三齐,千骑东方惬望霓。明允几年推法从,循良此日待蒸黎。
白云司里怀同舍,红药樽前恋解携。郡国于时需异等,玺书应拟自天题。
古寺僧牢落,空房客寓居。故人供禄米,邻舍与园蔬。
双树容听法,三车肯载书。草玄吾岂敢,赋或似相如。
我求一州牧,竟至无津涯。相看佩铜虎,似欲凌青霞。
分陜本相事,憩棠成棣华。优游山河胜,肯厌多风沙。
校雠中秘书,闻子宴城隅。大第丞相府,主人执金吾。
浮云驻清唱,回雪舞妖姝。金罍溢醇液,犀箸厌鲜腴。
高谈郁不发,应接固已劬。我从四五公,置酒此石渠。
开窗埽残雪,列俎焚枯鱼。谹言规姚姒,小说本虞初。
不知敝缊寒,未觉膏粱殊。从容忽竟日,此乐亦谁如。
长安事交游,贫富固有徒。不恨我失君,恨子不顾予。
回头成陈迹,万事与化俱。题诗寄馀欢,毋乃笑其迂。
自无金骨凌风相,心愧仙翁度世方。一听山中白云曲,已如挥手谢华阳。
枕上春酲犹害,楼上东风偏大。金笼鹦鹉唤人来,忙出花阴外。
不肯把箫吹,那便将花戴。脸波底事十分红,莫误将人怪。
迈种徵名世,灵芝茁卧园。稍披珠网出,渐觉紫烟屯。
斐亹明如月,□□□□□。瑶光分秀气,仙露灌灵根。
芬馥连三径,琳琅萃一门。挥金归日乐,数马古风存。
故里常怀绂,茅檐或负暄。户庭图海岳,舟楫载琴尊。
稍證玄中秘,还从河上言。目能窥竹简,身自却蒲轮。
国以人为瑞,家因义作藩。奇龄开九帙,娱老弄诸孙。
草木文章贲,经纶雨露繁。授书时已晚,同闬道弥敦。
蒲柳怜衰质,樗材滥曲辕。长歌随羽翼,难忘汉宫恩。
高阁风烟邗水滨,千秋寂寞绮罗尘。綵毫尚入芜城赋,垂柳曾窥帝室春。
陌上放鹰怜野日,尊前冠鹖尽幽人。广陵散后才情少,惊见璚枝发兴新。
拟将杯棬作家乡,卧月横烟梦几场。况是蛾眉消得死,争教白也不郎当。