高旷平生志,艰辛老不移。深秋如有恨,久客始能知。
归雁声何苦,中宵泪欲垂。关河无限路,随尔到天涯。
我厌尘情秽,君耽遁世高。青山留傲骨,沧海壮诗涛。
禾黍占晴雨,园蔬自桔槔。相偕成沮溺,回首笑空劳。
高城吹角满江楼,楼上登临动客愁。陵谷参差随去鸟,河山迢递任归舟。
凋零书剑谁青眼,缥缈乡关忆白头。极目那堪风景暮,云峰天外写高秋。
坐破寒毡不解愁,西风猎猎又□秋。丈夫别有千年业,莫但争誇定远侯。
经月苦淋涝,瀰漫天地昏。豁然开暮景,相约出衡门。
碧水沈云色,青山带雨痕。高飞看野鹤,去去没遥村。
芳草绿萋萋。断肠绝浦相思。山头人望翠云旗。蕙香佳酒君归。惆怅画檐双燕舞。东风吹散灵雨。香火冷残箫鼓。斜阳门外今古。
钱塘江北百里余,涨沙不复生菰蒲。
沙田老桑出叶麤,江潮打根根半枯。
八月九月秋风恶,风高驾潮晚不落。
鼓声冬冬橹咿喔,争凑富春城下泊。
君家茅屋并城楼,不出山行不记秋。
越舶吴帆亦何故,今年明年来复去。
我昔寻幽径山上,曾傍苕溪弄菱桨。
南临天目指掌间,隔岭如闻笑言响。
年来清血断征衣,碧发丹颜日夕非。
便欲相期煮白石,与君晚入烟霞飞。
蒹葭苍,荳叶黄。
南村不见冈,北村十顷强。
东家车满箱,西家未上场。
荳叶黄,野离离。
鼠窟之,兔入畦。
豕母从豚儿,豕啼豚咿咿。
衔角复衔萁。荳叶黄,谷又熟。
翁媪衰,餔糜粥。
荳叶黄,叶黄不独荳。
白黍堪作酒,瓠大枣红皱。
荳叶黄,穰穰何膴膴。
腰镰独健妇,大男往何许。
官家教弓刀,要汝杀贼去。
要看中秋月,须交夜半时。
当中明郎郎,直下净离离。
地只余风露,天何有斗箕。
虚灵昭彻性,开眼几人知。