偃王灯塔古徐州,二十年来乐事休。此日将军心似海,四更身领万人游。十万军城百万灯,酥油香暖夜如烝.红妆满地烟光好,只恐笙歌引上升。
檐溜萧萧未放晴,客窗分咏慰交情。丽筵风急漏声细,孤枕雨凉秋气清。
万里家山成远梦,十年踪迹寄浮萍。谋身每笑儒冠拙,白首蹉跎愧此生。
九袠安装开二,乡闾敬老成。
今朝寿者出,明日圣人生。
孙重劳昏嫁,奴犹课耨耕。
乾坤无暂息,翁妪合营营。
嫩绿柔香远更浓,春来无处不茸(róng)茸。
六朝旧恨斜阳里,南浦(pǔ)新愁细雨中。
近水欲迷歌扇绿,隔花偏衬舞裙红。
平川十里人归晚,无数牛羊一笛风。
春天来了,到处是一片葱茏的绿色,柔嫩的芳草,散发出阵阵清香,极目眺望,只见越往远处,草色越是浓密。
想起六朝旧恨,南浦送别的场景。再回到眼前的景物,在迷离的草色中。
水边的春草和野花都似乎变成了当年的歌扇和舞裙,当年的歌扇和舞裙化作了今日的春草和野花。
平川十里,牧入暮归,在茫茫的草色中,只见无数牛羊在慢慢蠕动,晚风习习,传来一阵阵悠扬的笛声。
茸茸:茂盛的样子。
六朝:历史上吴、东晋、宋、齐、梁、陈皆建都与南京,因此称为六朝。南浦:泛指水滨。后多指以送别之处。
歌扇:唱歌时用的扇子。
破晓凭栏望,千山隐雾深。阳光初透处,云表灿成金。
但觉秋来爽,浑忘老病侵。为资培画兴,日日此登临。
鳞差万瓦拱层台,暇日登临亦乐哉。
桃李成蹊春未到,江山如画国多才。
倦游难效登楼赋,胜概常遭俗驾回。
好是清宵携客醉,云间两两近三台。
雨后残霞褪,风前碎锦飞。自知春已去,敢恨蝶来稀。
献岁高堂奉寿卮,白头两度客天涯。百年父母劬劳日,一岁乾坤交泰时。
故国音书归雁寄,异乡心事落梅知。斗杓又复回东北,江水归心日夜驰。
主第辞高饮,石家赴宵会。金谷走车来,玉人骑马待。
半落庭前叶,始知秋意新。
风严柳疏细。霜薄水清匀。
句裹存佳景,诗成题未有,
翰墨伴清閒。