出入土门偏,秋深石色泉。径通原上草,地接水中莲。
采菌依馀枿,拾薪逢刈田。镊撏白发断,兵阻尺书传。
避路来华省,抄诗上彩笺。高斋久不到,犹喜未经年。
岸凿青山破,江开白浪寒。日沉源出海,春至草生滩。
梓匠防波溢,蓬仙畏水干。从今疏决后,任雨滞峰峦。
不侵南亩务,已拔北江流。涪水方移岸,浔阳有到舟。
潭澄初捣药,波动乍垂钩。山可疏三里,从知历亿秋。
老子堂前花万树,先生曾见几回春。
夜煎白石平明吃,不拟教人哭此身。
二十逐嫖姚,分兵远戍辽。雪迷经塞夜,冰壮渡河朝。
促放雕难下,生骑马未调。小儒何足问,看取剑横腰。
邑里萧条民未复,斋居卑湿病相牵。客愁连月唯闻雨,农事关心拟问天。
自幸拙耕终岁饱,更惭中酒日高眠。不才如此真堪弃,敢负明峕费俸钱。
日长侍立南薰殿,圣主从容正开卷。
内臣如鹄拥图书,诏许近前曾一见。
玉躞金题照眼新,三王二李迹未陈。
妙笔森芒洞冥漠,乃知今人非古人。
归来三叹北窗下,开屏见此新图画。
流淙百折挂石梁,古木寒松势相亚。
木末何人一草庐,山泉之人昔所居。
鸿胪寺里晚朝下,对此高堂心郁纡。
华亭柳湖眼中见,武陵桃源路岂殊。
老夫曾住康王谷,五老香炉映飞瀑。
乱来井臼今可存,因尔高歌望黄鹄。
春云漠漠水平湖,掉尾扬鬐羡尔鱼。自笑山林双目短,不知江海万形殊。
桃花浦口钩虚掷,芦叶矶边网自疏。岁久只愁头角异,风雷相送上天衢。
献馘声腾泮水边,将坛儒老握兵权。刻期三日果如此,一笑众军皆粲然。
天遣云霓苏大旱,人看图画上凌烟。嗟余莫效戈矛力,空咏蓝关马不前。
吹角动行人。
喧喧行人起。
笳悲(一作应)马嘶乱。
争渡金(一作黄)河水。
日暮沙漠陲。
战声(一作力战)烟尘里。
尽系名王颈。
归来献(一作报)天子。
神器传归重,时龙来久乘。告成遗玉检,请代爽金縢。
同轨遵周制,因山卜汉陵。临朝常愿治,天意邈难凭。