驿楼枕回洲,湍汊声活活。
霜芦花犹泛,烟柳叶渐脱。
月出凫雁鸣,孤艕寒江阔。
酒缘风力退,诗苦真景夺。
何处寄相思,浮云楚天末。
本性由来冷,冰姿迥出尘。眼前多俗物,知己是诗人。
汉兵鏖战城南窟,雪深马僵汉城没。
冻指控弦指断折,寒肤著铁肤皲裂。
军中七日不火食,手杀降人吞热血。
汉悬千金购首级,将士衔枚夜深入。
天愁地黑声啾啾,鞍下髑髅相对泣。
偏裨背负八十创,破旗裹尸横道旁。
残卒忍死哭空城,露布独有都护名。
朔风动地似奔雷,瑞雪飞飞偏九垓。
玉局尽疑从地涌,银台空讶倚天开。
西经佛国千峰外,北过天山万里来。
夸赋兔园非我事,直须兴尽棹船回。
野航春入荻芽塘,远意相传接渺茫。落日一篙桃叶浪,薰风十里藕花香。
河回遽失青山曲,菱老难容碧草芳。村北村南歌自答,悬知岁事到金穰。
独坐苦无赖,开轩怀抱空。徘徊帘上月,淅沥竹间风。
清影迷篝火,哀音咽砌虫。怪来寒次骨,霜气已冥濛。
春云结成三日霖,朔风吹作一尺雪。纷纷委地玉花乱,皎皎照户虹光发。
一樽相对老孟光,寒窗痴坐灯明灭。踏雪观梅亦不恶,月夜西楼更清绝。
射策明经亦巨儒,巧迎封禅意何如。
相如未死犹知耻,却了相如死后书。
蒹葭摇月。喜金风度,暑气初歇。暮峰雨后凝紫,正鲈脍美,莼丝肥滑。
水榭开筵宴饮,向西山拄笏。望河汉、尚隔微云,一带平塘好林樾。
酒行莫避深杯罚。赛清虚、玉宇瑶天阙。最宜秉烛,莫问银河外,斗横参没。
断续笙歌,总把单于小调吹彻。叹寂寞、思妇含情,织锦悲离别。
九月边城雪,南砧尚捣衣。龙蛇犹自起,乌鹊欲何依。
已共庭花落,还兼塞雁飞。故园松菊好,留滞不如归。