露下多时雁未鸣,数声云外此宵征。北人书到三秋尽,南国弓閒一字横。
孤馆有谁惊好梦,平芦何处起寒更。想应俎上终须免,宜向方塘寄此生。
圣运关天纪,龙飞古帝基。振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。恩颁新命广,泪向旧朝垂。
大宝归玄谶,殊祥出远池。法天深罔测,体圣妙难知。
俭德为全德,无思契十思。丕图非力致,英武悉天资。
正直方亲切,回邪岂敢窥。将排颇与牧,相得稷兼夔。
盐出符真主,麟来合大规。赓歌随羽籥,奕叶斅伊祁。
寡欲情虽泰,忧民色未怡。盛如唐创业,宛胜晋朝仪。
旰食宫莺啭,宵衣禁漏迟。多于汤土地,还有禹胼胝。
视物如伤日,胜残去杀时。守文情的的,无逸戒孜孜。
轩顼风重振,皇唐鼎创移。始闻呈瑞石,又报产灵芝。
覆帱高缘大,包容妙在卑。兄呼春赫日,师指佛牟尼。
佳气宸居合,淳风乐府吹。急贤彰帝业,解网见天慈。
粟赤千千窖,军雄万万儿。八蛮须稽颡,四海仰昌期。
玉辇嫔嫱拥,宫花锦绣欹。尧云同叆叇,汉祖太驱驰。
氛祲根株尽,浇讹朕兆隳。山河方有截,野逸诏无遗。
境静消锋镝,田香熟稻r1.梦中逢傅说,殿上见辛毗。
金镜悬千古,彤云起四维。盛行唐典法,再睹舜雍熙。
祝寿乾文动,郊天太一随。煌煌还宿卫,亹亹叶声诗。
饮醴和甘雨,非烟绕御帷。银轮随宝马,玉沼见金龟。
杳杳闻韵濩,重重降抚绥。魏徵须却出,葛亮更何之。
简约逾前古,升平美不疑。触邪羊唅唅,鼓腹叟嘻嘻。
迈五方云大,超三始见奇。锦霞连紫极,仙鸟下峨眉。
谢傅还为傅,周师又作师。纳隍为永任,从谏契无为。
子子寰瀛主,孙孙日月旗。寿春嗟寿域,万国尽虔祈。
捧日三车子,恭思八彩眉。愿将七万岁,匍匐拜瑶墀。
辽海初生月,长城几度秋。夜吹羌管笛,风满戍亭楼。
紫塞斜银汉,青天澹玉钩。如何渭桥渡,止道似牵牛。
酒旗数尺飐东风,茅屋参差绿映红。春色满前吹不尽,紫骝嘶过小桥东。
回阳淑气旧田庐,青眼新开劫后馀。翠竹摇窗风作秀,香烟浮影梦成虚。
入时歌吹高难和,好古情怀奇可居。只是花繁春易老,满园瑞雨独愁予。
又是一番春信动,和风拂过野人居。遥知旧燕行囊检,稍觉矮墙寒气除。
绿意渐醒霜压后,村溪新涨雨来初。门前些许空閒地,锦绣文章任我书。
无闷无不闷。
有待何可待。
昏昏如坐雾。
漫漫疑行海。
千年水未清。
一代人先改。
昔日东陵侯。
唯见瓜园在。
寻思万户侯。中夜忽然愁。
琴声遍屋里。书卷满床头。
虽言梦蝴蝶。定自非庄周。
残月如初月。新秋似旧秋。
露泣连珠下。萤飘碎火流。
乐天乃知命。何时能不忧。
步兵未饮酒,中散未弹琴。索索无真气,昏昏有俗心。
涸鲋常思水,惊飞每失林。风云能变色,松竹且悲吟。
由来不得意,何必往长岑。
赭衣居傅岩,垂纶在渭川。乘舟能上月,飞幰欲扪天。
谁知志不就,空有直如弦。洛阳苏季子,连衡遂不连。
既无六国印,翻思二顷田。