过我匆匆去,难淹长者车。
岁华今又晚,官况近何如。
不是无才具,渠忧少荐书。
因君问公干,久不寄双鱼。
夏后南巡地,登临一慨然。
卑宫今造寺,菲饮孰名泉。
古道知难复,人情信误传。
不随时俗改,惟有旧山川。
幽居山不别,落叶与阶平。尽日吟诗坐,无端个病成。径苔因旱赤,池水入冬清。惟有东峰叟,相寻月下行。
贵逼人来不自由,龙骧(xiāng)凤翥(zhù)势难收。
满堂花醉三千客,一剑霜寒十四州。
鼓角揭天嘉气冷,风涛动地海山秋。
东南永作金天柱,谁羡当时万户侯。
富贵袭人而来人也没有办法,一个人奋发,他的成就是止不住的。
满堂的花香熏醉了无数宾客,一把利剑横扫两折十四州。
战鼓和号角声冲入云霄使得天之气都变得寒冷,风浪席卷而来让天下好像入了秋。
掌握这东南之地,作祥瑞天象的支柱,谁还羡慕旧时的万户侯呢。
贵逼人来:富贵逼人而来,即不求富贵而富贵自来。龙骧凤翥:也作凤翥龙骧,形容发奋有为。
十四州:当时吴越王钱镠安居十四州。
鼓角:战鼓和号角声。揭天:指声音高入天际。嘉气:即瑞气。
金天:黄色的天,古时以为祥瑞。万户侯:食邑万户之侯,常用来泛指高爵显位。
连营鼓角夜星环,擐甲弓刀晓露閒。列障三边开幕府,勒兵万骑出萧关。
黄河日落人旋渡,青海春深雁未还。闻道南庭先效顺,轻车齐会涿邪山。
严君出处类而翁,生死悲欢岁月同。异域长嗟难问鲤,远书何意逐来鸿。
青峰湖上官斋晚,白露山中垄树风。不待牵衣方下泪,孤云相对恨无穷。
戮力收城后,承恩下紫宸。电飞骝马疾,日绚锦袍新。
邃閤宵藏妓,长途昼杀人。赦书终见宥,依旧佩麒麟。
秋来天气好,不复惧炎威。临水观人钓,拔竿惊鹤飞。
清风微拂面,凉汗漫侵衣。略爱行吟处,閒云共落晖。
杨柳青青杏发花,年光误客转思家。不知湖上菱歌女,几个春舟在若耶。
寂寥东郭外,白首一先生。解印孤琴在,移家五柳成。夕阳临水钓,春雨向田耕。终日空林下,何人识此情。