饱闻吾季艺穿杨,试手春风百步强。
赤白羽飞低日月,东西朋立凛冰霜。
共观栖鹄如环堵,亦笑童乌敢擅场。
莫计草间狐兔尽,关河久已失耕桑。
事国一心勤以瘁,还家五福寿而康。风波已出凭忠信,松柏难凋耐雪霜。
昔日青衫遇知己,今来白首再升堂。里门每入从千骑,宾主俱荣道路光。
几幅归帆不暂停,吴天遥望斗牛横。
香薰翠被乘青翰,波暖屏风咏紫茎。
江水自随潮上下,月轮闲与蚌亏盈。
河桥折柳伤离後,更作南云万里行。
西江水清江石老,石上生茶如凤爪。
穷腊不寒春气早,双井芽生先百草。
白毛囊以红碧纱,十斤茶养一两芽。
长安富贵五侯家,一啜犹须三月夸。
宝云日注非不精,争新弃旧世人情。
岂知君子有常德,至宝不随时变易。
君不见建溪龙凤团,不改旧时香味色。
荒台野径共跻攀,正见榴花出短垣。
绿叶晚◇啼处密,红房初日照时繁。
最怜夏景铺珍簟,尤爱晴香入睡轩。
乘兴便当携酒去,不须旌骑拥车辕。
风格孤高尘外物,性情闲暇水边身。
尽日独行溪浅处,青苔白石见纤鳞。
激石滩声如战鼓,翻天浪色似银山。
滩惊浪打风兼雨,独立亭亭意愈闲。
微躯定谁恨,清啸不知劳。屈宋悲秋苦,夷齐卧隐高。
风林含咽绝,露叶动萧骚。何必催摇落,人今已二毛。
大暑积炎夏,沈阴昏楚天。疾雷五河裂,飞电万星悬。
涨泽通南国,孤城斗百川。似传黄鸟语,欲反濯龙渊。
索米东方朔,端居陆士衡。书仍闻北阙,赋亦让南伧。
感激秋风起,提携夜剑横。南军败王略,谁事请长缨。