海中仙果真难得,天上麒麟必异才。速客未为汤饼供,荐觞须俟鲤鱼来。
晚日催弦管,春风入绮罗。杏花如有意,偏落舞衫多。
问予何事到华堂,欲识元方与季方。庭院绿阴闲昼景,门阑和气蔼春阳。
埙篪席上参差合,兰玉阶前取次芳。传语阋墙事利者,家肥原不在仓箱。
辨精龙肉亦奇才,雄匣干将耿不回。
只守鹪冥蚊睫赋,天星未必拆中台。
城高不可下,永日一登临。曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。
楚泽秋更远,云雷有时作。晚陂带残雨,白水昏漠漠。
伫立收烟氛,洗然静寥廓。卷帘高楼上,万里看日落。
为客频改弦,辞家尚如昨。故山今不见,此鸟那可托。
小邑务常闲,吾兄宦何薄。高标青云器,独立沧江鹤。
惠爱原上情,殷勤丘中诺。何当遂良愿,归卧青山郭。
白首登临海一隅,晚风吹雨上髭须。
日边不邮平安使,云影满川山有无。
青山楼阁楚江东,身在苍茫晚色中。
故国自遥难望见,不关春树雨溟蒙。
大河南奔山北走,脐裂天涯懒回首。撞钟击鼓醉横参,恃险英雄骨已朽。
岁暮风烟尤可悲,功名白发不相期。重来好是当晴日,应有鸡群翡翠儿。
逸客东山至,佳人南国多。袖翻金谷舞,梁绕石城歌。
妆阁宜春入,花蹊爱晚过。留欢方待月,无遽动鸣珂。