百里烟尘散杳冥,新平一隰草青青。
八公山石君知否,休更中原作彗星。
故岁今宵尽,新年明旦来。愁心随斗柄,东北望春回。
蜀地寒犹暖,正朝发早梅。偏惊万里客,已复一年来。
徐陈尝并作,枚马亦同时。各负当朝誉,俱承明主私。
夫君迈前侣,观国骋奇姿。山似鸣威凤,泉如出宝龟。
才雄子云笔,学广仲舒帷。紫绶拂三寺,朱门临九逵。
昔我含香日,联尔缙云司。朝携兰省步,夕退竹林期。
中路一分手,数载来何迟。求友还相得,群英复在兹。
留台少人务,方驾递寻追。涉玩怀同赏,沾芳忆共持。
迎宾南涧饮,载妓东城嬉。春郊绿亩秀,秋涧白云滋。
名画披人物,良书讨滞疑。兴来光不惜,欢往迹如遗。
岁晏罢行乐,层城间所思。夜魂灯处厌,朝发镜前衰。
忽枉崔駰什,兼流韦孟词。曲高弥寡和,主善代为师。
齐戒观华玉,留连叹色丝。终惭起予者,何足与言诗。
花落还再春,人老无复少。高歌对美酒,且向花前笑。
席前流血任纵横,残忍鸱张本性成。滑石嘉祥频自诩,湿梢名字亦堪惊。
临终断送来仙甫,余毒迁延到少诚。更羡含桃潜蜡帛,窦家女貌果倾城。
洪炉入夜熔并铁,飞焰照山光明灭。忽然澒洞不可收,万壑千岩洒红雪。
栖鸦控地林蟒逋,电光的烁开金铺。山魈木客伏不动,天女下视群灵趋。
此时观者色如赭,流波迸出珊瑚颗。枯枝瘦草相新鲜,异彩奇葩遍原野。
大冶运腕何珑玲,莲花落去犹有声。力疲气竭暂放手,始见明月空中行。
世间怪事真有此,百炼柔钢齐绕指。请看入眼幻缤□,笑他剪采堆红紫。
尊酒独无绪,期君日暮同。碧烟浮浅月,红雨乱飘风。
蝶使书题翅,花邮蕤作筒。还教爇兰炷,相待过帘栊。
一幅鲛绡万转丝,入欢怀袖莫教离。绣成醉蝶迷香意,似尔痴魂梦到时。
王孙游不遇,况我五湖人。野店难投宿,渔家独问津。
岭分中夜月,江隔两乡春。静想青云路,还应寄此身。