暂抛铜马向天涯,官柳千条拂使车。驿路开尊遨月石,仙源立马问桃花。
水平青草骚人宅,山绕朱门帝子家。客里潘舆谁得似,泛觞还采廖平砂。
明月青山夜,高天白露秋。
花庭开粉席,云岫(xiù)敞针楼。
石类支机影,池似泛槎(chá)流。
暂惊河女鹊,终狎(xiá)野人鸥。
针楼:谓妇女所居之楼。
石类:怪石类似槎:木筏。
狎:接近;亲近。
何处飞泉好,庐山自昔闻。悬空一水立,蓦地两山分。
直泻崖前月,平沾树杪云。源头如可到,乘兴访匡君。
汉月生银海,高秋几度圆。清笳吹不堕,一半入明天。
远客牵归思,征衣徒自怜。玉关回首夜,临望转凄然。
世祖图勋旧,先公立要途。声华台阁重,宠渥禁庭殊。
喜见传家子,真成堕地驹。春云浮玉树,秋水出冰壶。
世赏诸侯爵,平分刺史符。气吞云梦泽,思绕洞庭湖。
忧国头将白,移官绂尚朱。敬亭吴楚胜,别驾孝廉俱。
吏慑神明政,民怀抚字劬。丹衷深感格,甘雨遂沾濡。
柏府章交荐,薇垣礼独逾。甘棠歌召伯,击壤咏康衢。
铨吏持筹策,年劳限累铢。承恩迁五马,恋阙起双凫。
鼓枻辞吴会,扬舲入帝都。春风吟芍药,夜雪拥
遥望西山岑,白云日归去。驱马向山中,不见云宿处。
高覆松阴复竹阴,窝藏宝刹绝尘侵。千寻峭壁俯湖险,一径寒云郁舍深。
行脚僧忘参上乘,欢颜佛是旧知音。重游先与山灵约,容我山巅一鼓琴。
昔年亟攀践,征马复来过。信若山川旧,谁如岁月何。
蜀相吟安在,羊公碣已磨。令图犹寂寞,嘉会亦蹉跎。
宛宛樊城岸,悠悠汉水波。逶迤春日远,感寄客情多。
地本原林秀,朝来烟景和。同心不同赏,留叹此岩阿。
万丈洪泉落,迢迢半紫氛。奔飞流杂树,洒落出重云。
日照虹蜺似,天清风雨闻。灵山多秀色,空水共氤氲。
飞来闻古寺,此日费跻攀。殿耸松阴上,江随石势翻。
宦情灰善果,乡泪隔禅关。愁思群僧少,猿声落照间。