老堕空山里,春残白日长。
庸医司性命,俗子议文章。
烛映一池墨,风飘半篆香。
个中有佳处,袖手看人忙。
展开阅读全文
老人畏添岁,每叹时序速。
今朝阳始生,在易得来复。
扶衰奉先祭,拜起赖童仆。
儿曹亦寿我,鱼兔随事足。
欢言为一醉,家酿及新熟。
占年当得稔,喜笑动邻曲。
冀从宿麦始,载重车折轴,明年秋社时,处处餍酒肉。
夔州鼓角晚凄悲,恰是幽窗睡起时。
但忆社醅挼菊蕊,敢希朝士赐萸枝。
山川信美吾庐远,天地无情客鬓衰。
佳日掩门君莫笑,病来纱帽不禁吹。
槐阴日色薄,桐叶雨声长。
林下有余适,城中无此凉。
浮瓜寒水碧,斸药小鉏香。
未许陶潜达,华簪何足忘。
灯前剧论与谁同?中岁朋侪亦已空。
行道敢希千载上,会心聊付一编中。
雨侵坏甃新苔绿,秋入横林数叶红。
莫怪又生湖海兴,此身元自是孤篷。
流芳斜谷出师表,遗臭樊城受禅碑。
芳臭即今皆判矣,鲍鱼难揜祖龙尸。
展开阅读全文
灵妃一女子,瓣香起湄洲。
巨浸虽稽天,旗盖俨中流。
驾风樯浪舶,翻筋斗千秋。
既而大神通,血食羊万头。
封爵遂綦贵,青圭蔽珠旒。
轮奂拟宫省,盥荐皆公侯。
始盛自全闽,俄遍于齐州。
静如海不波,幽与神为谋。
营卒尝密祷,山越立献囚。
岂必如麻姑,撒米人间游。
亦窃笑阿环,种桃儿童价。
独于民锡福,能使岁有秋。
每至割获时,稚耄争劝酬。
坎坎击社鼓,呜呜缠蛮讴。
常恨孔子没,豳风不见收。
君谟与渔仲,亦未尝旁搜。
束皙何人哉,愚欲补前修。
缅怀荔台叟,纪述惜未周。
他山岂无石,可以砻且锼。
吾老毛颖秃,安能斡万年。
佳山祠畔结茅茨,犹记吹埙更和篪。
苏氏旧称小坡赋,秦家晚垂少章诗。
交游一老今华发,畴昔诸昆最白眉。
子不可来吾欲去,壁间尘榻拂何时。
醇谨真贤胄,廉能亦吏师。
潘花一手种,韩木百年思。
良友招魂些,遗民堕泪碑。
今无黄绢笔,书墓叹吾衰。
病思羁怀少豫忻,暮年犹幸友多闻。
千枝管秃因稽古,一啜芹甘欲献君。
明主何曾轻朴学,后儒大率读今文。
藏山俟圣吾侪事,何秘时人好子云。