衅隙不在大,巫臣图夏姬。百端终困楚,吴子会黄池。
怨有大于此,居高易逢危。何言戒困兽,无易箦中尸。
自吾居山中,默默无与欢。
朝晡谁相对,赖此青琅玕。
堂东一亩池,远分西涧泉。
萧萧一万竿,结根护池壖。
婉婉翠凤凰,舞风照清澜。
微飙自天来,新佩鸣已喧。
王子骨已朽,后来岂有贤。
谅非聋与盲,敢慢回与骞。
灌溉养春茁,芟除去其繁。
终日淡相对,俗车无至门。
腹心主包藏,爪齿以自卫。折冲须豪英,靖国用君子。
遐哉三五朝,此道无不备。晏婴才愧管,齐景不霸世。
商子德惭奚,秦彊仍早圮。
幽居念世务,颇复窥造物。通为一愦愦,愚智更出没。
漏天呀不补,淫雨方荡潏。岂独无良苗,稂莠亦飘忽。
惟馀尊中物,三酌便兀兀。此事颇有凭,时从散幽郁。
集英赐对已专城,竟指炉烟上翠瀛。
跸静共传新太守,砚寒仍是旧书生。
诗如霜月五更晓,人与梅花一样清。
昨夜紫阳山雪外,漏传鼓角亦分明。
蕙兰蹊径失芳期,风雨春深怯减衣。
卷箔高楼惊燕入,挥弦远目送鸿归。
蜂催酿蜜愁花尽,絮扑暄条◇雪飞。
欲识伤春多少恨,试量衣带忖要围。
烘桃染杏,春到愁、思量处。弱蕙试新荑,嫩蝶翻绵羽。
林际莺才满,梁畔燕将乳。飏歌旗,喧戏鼓。三三两两,挑荠谁家女。
鸭头搓足,匀遍了、城南浦。半引前溪影,碧上垂杨缕。
半取烟汀色,绿蘸盈樽醑。斟一斗,思千古。兰亭洛水,淼淼波流去。
归计休论负郭田,险途曾讶璧能全。故人今雨非他客,吾道沧洲共此年。
秋兴剩添三径菊,春潮不到五湖船。凭君再拟相寻地,数点閒鸥野水边。
司马西归塞雾深,近来才得便风音。数千里外停云思,三十年馀伐木心。
寤寐不忘天咫尺,经纶未了岁侵寻。凭君为吊南阳墓,正气曾闻托醉吟。
千峰乱历岐山青,秋天怅望开翠屏。乾坤何处下鸣鸟,野人漫谓山鸡形。
姬公召伯日以远,世道江河几流转。生绡数尺悬我前,万古愁怀一消遣。
南溪之上桐树林,君家楼高溪水深。而翁登我歌且啸,有招不来伤我心。
君游江湖倘奇遇,黄陵庙下舟曾住。云隐苍梧柰望何,独有东流可分付。