闻道隆庭竹满园,许分苍翠长儿孙。看看冬尽无消息,始信壮周是寓言。
广陌无风柳絮藏,轻尘不起整戎装。洞丁累化青春寂,师乙谐声白昼长。
无数冠裳云塞道,两行鈇钺雪摇光。英英如此桂林伯,便令腰金上玉堂。
云日散高秋,钟鸣五凤楼。面君今日喜,在野十年忧。
下走惭簪绂,前驱愧蒯缑。无能驯鹿性,终尔怯螭头。
孔巢父,竹溪流。
竹溪之水可饮牛,胡为去干肉食谋?孔巢父,盍归来?河
北虎幸毙,河中虎方威。
孔巢父,不归去。
十年东海迷烟雾,钓竿空负珊瑚树。
楼头闻过雁,只影不成双。
一夜狂夫梦,相随到九江。
汎汎池中凫,上下与水俱。不与水争力,所以全其躯。
遇物贵含垢,修身戒明污。胡能若云月,浪自惊群愚。
泛泛池中凫,上下与水俱。
不与水争力,所以全其躯,
遇物贵含垢,修身戒明污。
胡能若云月,浪自惊群愚。
连卷雌蜺挂西楼,逐雨追晴意未休。
安得万妆相向舞,酒酣聊把作缠头。
妾本南国姝,父母爱如珠。
貌岂惭明镜,身才称短襦。
学成采莲唱,晓出横塘上。
舟小复身轻,随风两摇荡。
归时曲岸傍,恰见贵游郎。
辍歌欲转棹,花浅不堪藏。
将嗔却成哂,相问那能隐。
虽怜郎意深,终嫌妾家近。
回首各盈盈,南湖月又生。
烟波三十里,都是断肠情。
月明立傍御沟桥,半启宫门未放朝。
驺吏忽传丞相至,火城如昼晓寒销。