淡月华灯春夜。送东风、柳烟梅麝。宝钗宫髻连娇马。似记得、帝乡游冶。
悦亲戚之情话。况溪山、坐中如画。凌波微步人归也。看酒醒、凤鸾谁跨。
天地开王国,山河拱帝州。双龙青汉阙,九凤碧云楼。
甲第俱连戚,高门总列侯。雕舆回玉轴,宝马鞚绒䋺。
城树交驰道,宫花隐御沟。旗旄严扈从,笳鼓竞周游。
长乐春风起,昆明宿雨收。晓钟闻阆苑,仙仗绕瀛洲。
公子辞金屋,王孙上綵舟。哀弦随妙舞,急吹杂清讴。
锦殿祥烟积,朱城佳气浮。仰瞻凌斗极,俯瞰迥林丘。
万古英雄地,繁华自不休。
菊花低色过重阳,似忆王孙白玉觞。今日王孙好收采,高天已下两回霜。
公门得休静,禅寺少逢迎。任客看花醉,随僧入竹行。归时常犯夜,云里有经声。
闻道将雏向墨池,刘家还有异同词。
如今试遣隈墙问,已道世人那得知。
世上悠悠不识真,姜芽尽是捧心人。
若道柳家无子弟,往年何事乞西宾。
三径徜徉一老仙,耆英会里最高年。翠云凉露分诗榻,白藕香风荐酒船。
举世但知金璧贵,几人能见子孙贤。悬弧此日逢初度,为赋南山介寿篇。
十方薄伽一条路,打破乾坤无处所。若人问我祖师禅,东边日出西边雨。
衙鼓簪绅动,灵椿荐寿醪。
吾君合尧舜,此日降伊皋。
盘诰文章老,丹青事丛牢。
乃朝尊柱石,千里辍钧陶。
民即讴歌借,霖应梦寐劳。
秦人下车乐,远迩赋崧高。
病里闲愁如织。落花残、小庭人寂。倦梳慵裹浑无力。
恰寄到、雨前新叶。慰消渴情何极。泛清芬、者般颜色。
绿尘飞盏,碧香生颊。风定处、竹垆烟直。
梵圣遗灵骨,洪缘福故都。
慈深云不断,法遍雨常俱。
使节开真槨,天香奉供炉。
拳拳依帝力,馀润冀昭苏。